Cześć,

Na imię mam Ola, mam 33 lata i od ponad 14 lat choruje na cukrzycę typu 1. Kiedy w roku 2014 zaszłam w ciążę otrzymałam pompę insulinową na zasadzie użyczenia ze Szpitala Wielospecjalisycznego w Bydgoszczy. Urodziłam piękną, zdrową córkę i ponieważ nie chcieliśmy poprzestać na jednym dziecku udało mi się nadal korzystać z pompy. Byłam na tak zwanym "planowaniu ciąży ". Trochę to potrwało i po 4 latach urodziłam kolejną zdrową i nad wyraz dużą córkę :)

Niestety ponieważ minął już okres połogu szpital przypomina mi, że pompa została wypożyczona. Teraz inne kobiety w ciąży, które zmagają się z cukrzycą również wymagaja wsparcia pompą. Polska służba zdrowia jest tak skonstruowana, że darmowe pompy oraz cały osprzęt do nich należą się dzieciom i młodzieży do 26 r.ż. w związku z czym mnie się nie należy. Chodzę regularnie do diabetologia oraz do okulisty i od 6 lat lekarze są bardzo zadowoleni z moich wyników. A wszystko dzięki leczeniu przy pomocy pompy insulinowej. Mam co prawda niewielką retinopatie ale najważniejsze, że się nie pogłębia. Wspieram mnóstwo inicjatyw oraz zbiórek i nigdy nie sądziłam, że nadejdzie taki dzień kiedy to ja będę potrzebowała pomocy. Zwyczajnie nie stać mnie na samodzielny zakup "sztucznej trzustki". Pompa, ktora w tej chwili jeat dostępna na rynku to pompa insulinowa MiniMed 640G, której zakup to koszt w wysokości 16 999 zł . Pompe, która posiadam musze oddać najpóźniej do końca marca. Nie wyobrażam sobie po tylu latach wrócić do używania penów 5-7 razy na dobę. Wszędzie gdzie starałam się o pomoc odbijałam się od drzwi, ponieważ PFRON uznał, że pompa insulinowa nie jest sprzętem rehabilitacyjnym a fundacje (znane z tv) oraz WOŚP mogą zakupić bądź pomoc w zakupie jedynie dzieciom i młodzieży. Dlatego proszę o pomoc w utrzymaniu zdrowia by żyć i cieszyć się życiem z córkami najdłużej jak to możliwe.