W 2012 roku złożyłam walczącemu o życie synowi obietnicę, że jeśli z nami zostanie, to zrobimy z jego Tatusiem wszystko, by był szczęśliwy. Od jedenastu lat dokładamy z Mężem wszelkich starań, by Szymek miał szczęśliwe dzieciństwo. U syna zdiagnozowano ciężką postać mózgowego porażenia dziecięcego.

Ten pogodny i wybitnie mądry chłopiec jest uwięziony w swoim niepełnosprawnym ciele. Dlatego przypinamy syna do siebie w specjalnej uprzęży i nosimy po górach. W ten sposób – z dzieckiem niezdolnym do samodzielnej egzystencji – zdobyliśmy m.in. Koronę Sudetów, Koronę Beskidów, Koronę Gór Polski, Diadem Polskich Gór, Główny Szlak Beskidzki i Główny Szlak Świętokrzyski. Innym razem wsiedliśmy na rowery, by przejechać z Szymonem szlaki długodystansowe: Velo Dunajec, Velo Czorsztyn, Szlak Orlich Gniazd, trasę rowerową R10 od Świnoujścia po Hel i dalej na wschód. Ponad to jeździmy na nartach biegowych, pływamy kajakami, odwiedzamy niezliczone ilości muzeów, skansenów i innych miejsc, z których nasz syn czerpie wiedzę o otaczającym go świecie. Wiele wskazuje na to, że Szymon ma pamięć absolutną, bowiem zapamiętuje wszystko, co usłyszy i zobaczy. Będziemy diagnozować iloraz inteligencji syna w nadchodzącym roku szkolnym.

Na większości wypraw towarzyszył nam starszy syn – Michałek, który również jest osobą z niepełnosprawnością. Michaś jest szesnastolatkiem ze znaczącym ubytkiem słuchu i wzroku, a dwa lata temu zdiagnozowano u niego autyzm. Dzięki podróżom mógł w dobry sposób rozładowywać nadmiar energii oraz pogłębiać swoje kompetencje społeczne.

Wraz z dwójką niepełnosprawnych dzieci docieraliśmy w najbardziej niedostępne zakątki Polski. Za promowanie aktywności osób z niepełnosprawnością, nasza Rodzina została nagrodzona - przez Ministra Witolda Bańkę - Honorową Odznaką za Zasługi dla Turystyki.

Choć nie brakuje nam miłości, sił i determinacji, teraz zmuszeni jesteśmy się zatrzymać...Nie jesteśmy w stanie nadal walczyć o aktywne życie synów, bowiem utraciliśmy środek transportu. Mechanicy odradzają remont naszego 22- letniego auta, które ma 450 tysięcy kilometrów przebiegu. Będziemy wnioskować o dofinansowanie z PFRON do zakupu auta dostosowanego dla osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim, ale nie stać nas na wkład własny.

My sercem jesteśmy w górach. My myślą wrośliśmy w grań. Pragniemy wrócić z Szymkiem do życia, które mu obiecaliśmy. Bez Państwa pomocy nie będzie to możliwe. Prosimy, pozwólcie nam ruszyć z miejsca...