Tydzień temu, przez sobotę, niedzielę oraz poniedziałek, wraz z żoną byliśmy u Oliwki z wizytą.

W tygodniu w Klinice Budzik jest wiele rehabilitacji oraz innych zajęć, natomiast weekendy są luźniejsze.

W sobotę jak przyjechaliśmy Oliwia miała pionizację. Podczas naszego pobytu w Warszawie miała wymienianą rurkę tracheostomijną — poprzednia sięgała nieco za daleko, zmieniono ją wiec na odrobinę krótszą.

Co do zdrowia — chcielibyśmy napisać same dobre rzeczy, ale póki co nie jest kolorowo. Na dodatek trafiliśmy na czas, kiedy u Oliwii pojawiła się gorączka. Po badaniach okazało się, że jest to zapalenie płuc, płuco lewe jest w gorszym stanie. Tak więc gorączka, poty, podawano jej tlen oraz antybiotyk, i z tego co mówiła Pani dr: leczenie antybiotykiem potrwa około 7-10 dni. Podczas infekcji jest konieczne częstsze odsysanie zalegającej wydzieliny przez rurkę tracheostomijną.

Co do ogólnego stanu zdrowia, to na razie brak niestety poprawy, na którą tak bardzo czekamy. Lekarze nie są w stanie powiedzieć czy i jak może się zmienić "sytuacja". Powtarzają, że mamy mieć świadomość, iż uraz, jakiego Oliwia doznała w wyniku wypadku, był bardzo ciężki, i na chwilę obecną powinniśmy się cieszyć z małych rzeczy.

Próbujemy, jednak serce nam każdego dnia od nowa pęka na milion kawałków. To, co wiemy na pewno to fakt, że Oliwka nie ma obecnie pełnej świadomości — tylko częściową, i reaguje wzrokowo.

Mimo wszystko cieszymy się, że po dłuższym czasie udało nam się pojechać do Warszawy i zobaczyć się z nią osobiście, a nie tylko na kamerce.

W dalszym ciągu całodobową opiekę w Klinice Budzik sprawuje nad nią mama wraz z babcią na zmianę. Obowiązków jest ogrom — poczynając od utrzymywania higieny, karmienia przez pega, ubierania, układania co jakiś czas w innej pozycji, podawania leków, poprzez często obsługę maszyn do rehabilitacji, specjalnych podnośników itp., jest to praca, której nie da się ocenić ani w żaden sposób zmierzyć, jest to opieka całą dobę, często również w nocy.

Na koniec pragniemy Wam bardzo podziękować za pomoc, którą do tej pory okazaliście, każde dobre słowo, słowo otuchy, które niezmiernie jest tu potrzebne na co dzień, jesteśmy wdzięczni za każdą złotówkę, którą przeznaczyliście na cel, jakim jest leczenie Oliwki, każda taka cegiełka to ogromna pomoc w tej ciężkiej sytuacji. Niech dobro powraca do Was ze zdwojoną siłą!

Dziękujemy, że jesteście z nami! 

//Wojciech i Kamila, ciocia z wujkiem