NASZA BALISTYKA – NASZE ŻYCIE

Jedziemy na front.

Nie pierwszy raz.

I wiemy, że tym razem będzie jeszcze trudniej niż kiedykolwiek wcześniej.

Byłyśmy w Charkiv, w Kramatorsku, niedaleko Bachmut. Spałyśmy nasłuchując wycia alarmów i brzęczenia silników dronów wielkości samochodu. Przeżyłyśmy bombardowanie, ostrzał artyleryjski, naloty.

Wiemy, jak to jest siedzieć w łazience i czekać, czy wybuchy w końcu ucichną.

Wiemy, jak to jest wyjść na ulicę i zobaczyć gruzy domu.

I mimo tego – a może właśnie dlatego – wracamy.

Wracamy z pomocą. Tym razem z ambulansem, który udało się nam uzbierać dzięki wam. Ale żeby zawieźć go tam, gdzie jest najbardziej potrzebny, musimy przejechać przez linię, na której codziennie spadają bomby, rakiety i drony.

To nie są wakacje ani „przygoda”.

To nie jest hip-hurra.

To przemyślany plan, rozmowy z wojskowymi, ze służbami, z medykami i wolontariuszami, którzy żyją na froncie dzień w dzień. I wszyscy mówią to samo:

➡️ musicie mieć balistykę.

Bo Rosjanie polują na pomoc medyczną i humanitarną.

Za „ściągnięcie” karetki i pomocy humanitarnej dostaje się nagrodę.

Wyceniono nasze życie.

Dlatego dziś prosimy o coś, czego nigdy wcześniej nie musiałyśmy prosić.

Nie dla dzieci, nie dla uchodźców, nie dla rannych.

Tylko dla nas.

Potrzebujemy:

Dwie kamizelki z:

• płyt lvl 4

• noszaków z miękkim wkładem (odłamki wchodzą też bokiem)

• pełnych hełmów typu mitch (nie fast)

Bo różnica między „żywym wolontariuszem” a „martwym wolontariuszem” to różnica między pomocą a jej brakiem.

Każdy grosz wydajemy na karetkę, ale wiemy, że jeśli nie zadbamy o podstawowe bezpieczeństwo – nie dojedziemy tam, gdzie jesteśmy najbardziej potrzebne.

To zbiórka wyjątkowa, inna niż wszystkie.

👉 Tym razem to nie dla innych.

👉 Tym razem to dla nas.

Jeśli możecie – wesprzyjcie.

Jeśli nie możecie – udostępnijcie.

Jeśli macie znajomych, którzy mają dostęp do sprzętu – zapytajcie ich.

Nie prosimy o luksusy.

Prosimy o życie.