Martwe rzeki, martwe morza
Martwe lasy i przestworza
Ta planeta już przegrała
Bo my, ludzkość, dalim ciała
Rzeczą niemoralną, podłą
W tych warunkach swoją płodność
Czcić i pielęgnować wielce
Lepiej spuścić się w butelce
Mam dziewczynę, którą kocham
W jaki sposób? Nie twa brocha
Nie mam forsy, forsa śmierdzi
Chcę bezpłodny być do śmierci
Nie chcę, aby me nasienie
Stworzyło nowe istenienie
No bo czemu, no bo po co?
By umarło ciemną nocą?
W świecie bez jedzenia, wody
Bez natury, bez przyrody?
Bez nadziei i bez światła?
To decyzja całkiem łatwa
I w dodatku już podjęta
Widzę się w roli pacjenta
A pan chirurg (oby młody!)
Zamknie mi nasieniowody
Wielu ludzi zwykło mawiać
„Grzesiek, weź się nie rozmnażaj”
A że słucham dobrych rad
Taką zrzutkę puszczam w świat


Jak nie wyjdzie, no to trudno
Sam sobie zrobię, na brudno
Brudnym nożem, gdzieś pod mostem
Upitolę jajca - proste.


Zbliżają się moje 30 urodziny, i chciałem zrobić sobie prezent. Może ktoś chciałby się na niego zrzucić?