Zastanawiałam się jak zacząć opowieść o Simonie. Żeby było tak krótko i treściwie, bez patosu, ale i bez owijania w bawełnę. No i tak, żeby po przeczytani tych kilku słów, miało się ochotę mu pomóc. A więc Simon...

Wyobraźcie sobie śmiech, na dźwięk którego, wszystkie problemy podwijają ogon. Pomyślcie trochę o Królu Kanapy, Dowódcy Wirtualnej Armii, Pożeraczu Parówek ;-) Pomyślcie więcej o Najlepszy Rezydencie regionu Magreb, Pasterzu Międzypokoleniowych Turystów, o Opiekunie Zagubionych na Ibizie. Zobaczcie Rezydenta w Zimnej Italii, rozwiązującego tysiące problemów dnia codziennego amatorów zimowego wypoczynku. Niezłomnego snowbordziste, który wykorzysta każdą okazję żeby przypiąć deskę ( zwróćcie uwagę na najlepsze na stoku okulary i czapkę ;-) ) Pomyślcie także o Mistrzu savoir vivru, któremu nie chce się robić herbaty tym wszystkim, którzy go odwiedzają ;) No i o Najbardziej Upartym z Upartych. Ja tak zawsze go widzę. Choć bywało różnie...

W 2011 roku u Szymona stwierdzono nowotwór. Pierwsza operacja. W 2013 choroba wraca. Przechodzi leczenie chemią (wtedy jeszcze nieświadomy tego, co to "lekarstwo" potrafi zrobić z człowiekiem), potem kolejna operacja... i przez trzy lata wszystko było dobrze.

W sierpniu 2016 roku choroba powróciła z dużą siła po raz trzeci ;-( atakując otrzewną i płuca.

I znowu… czteromiesięczna bardzo toksyczna chemioterapia (było naprawdę ciężko, Simon nikł w oczach, tracił chęć do walki). Badania. Chemia pomogła, nastąpiła częściowa remisja choroby ale guzy pozostały. Ten w otrzewnej uciska żyłę główną, utrudniając poruszanie się. Konsultujemy dalszy sposób leczenia ale wygląda na to, że lekarze w kraju nie mają pomysłu na to, jak mu pomóc. W przychodni zalecają obserwacje i czekanie (?!?!)

Nie chcemy czekać, wiemy że to zabójcze…to jak czekanie na wybuch bomby.

Musimy działać. Zbieramy fundusze na niekonwencjonalne i nierefundowane przez NFZ leczenie dla Simon za granicą.

PROSZĘ, POMÓŻCIE MU WRÓCIĆ DO ZDROWIA.

RAK jest Buu - POMAGAMY SIMONOWI SIĘ GO POZBYĆ!