Dzisiaj represjonowanych nie rozstrzeliwuje się, ale pozwala im się powoli umierać z niedożywienia, z braku możliwości wykupienia leków, bez środków na ubrania, na czynsz, opał, prąd , czy spłatę kredytu hipotecznego.... Ponadto nie nazywa ich się „wrogami ludu”, a jedynie „ludźmi drugiego sortu”. Interesujące jest ponadto, że pisowski minister Błaszczak podczas procedowania ustawy „dezubekizacyjnej” stwierdził, że „te osoby nie zasługują na żadną ochronę prawną” – są to słowa z których byłby dumny nawet towarzysz Beria. I jeszcze dwie uwagi: Te wszystkie działania były podjęte ponad ćwierć wieku po upadku PRL-u ( sierpień 1989 ), ale tu PiS znów skorzystał z osiągnięć intelektualnych samego Stalina, który stwierdził, że „walka z byłym reżymem zaostrza się w miarę upływu czasu”. Natomiast drastyczność zastosowanych kar ma uzasadnienie w innej światłej myśli bolszewickiej – mocno bije, widać słusznie bije! Odpowiedzialność zbiorowa. Działanie prawa wstecz.

 Okazuje się, że to nie III RP, oszukała grupę ludzi , którą, przez dwadzieścia lat fałszywymi obietnicami i ustawowymi gwarancjami skłaniała do służenia sobie całą rzeszę urzędników i funkcjonariuszy PRL, lecz ci ludzie, którzy naiwnie jej uwierzyli, są niegodziwcami. Po 1990 r. dziesiątki tysięcy z nich oddało Polsce najlepsze lata życia, swoją pracę, wiedzę, doświadczenie i zapał, wielu straciło przy tym zdrowie, a niektórzy także życie – dzisiaj nie tylko zabrano im wypracowane i gwarantowane świadczenia i sprowadzono do poziomu głodowej wegetacji, ale jeszcze obrzuca się ich inwektywami. Chciałoby się powiedzieć, że to niespotykana podłość i degrengolada moralna, ale rzut oka w historię wskazuje, że postępowanie PiS ma niezwykły pierwowzór.

W Rosji, w 1920 r., po zwycięskiej rewolucji i wojnie domowej Lenin zorientował się, że  bolszewiccy komisarze, dobrzy do burzenia starego porządku, nie nadają się do budowy państwa w czasach pokoju. Z konieczności zwrócił się do niedobitków elit dawnego systemu i ogłosił, że jeżeli wrócą do pracy w wyuczonych zawodach i będą uczciwie służyli nowej ojczyźnie, to ona ich doceni i nagrodzi (akcja „wykorzystać specjalistów”). Uwierzono mu i tysiące fachowców, urzędników i funkcjonariuszy, podjęło rzetelną pracę w nowych warunkach. Po kilkunastu latach, już pod rządami Stalina, gdy pojawiły się pierwsze kadry wyszkolone w komunizmie, uznano, że starzy „specjaliści” są niepotrzebni. Na rozkaz wodza jego gorliwi pomocnicy, Jeżow, Beria, Wyszyński i inni, zorganizowali setki procesów, w których pod całkowicie zmyślonymi zarzutami „specjalistów” ogłoszono „wrogami ludu”, tysiące rozstrzelano, a dziesiątki tysięcy dalszych wysłano do łagrów. Również ich rodziny, jako rodziny „wrogów ludu”, poddano okrutnym represjom.Sytuacja powtarza się jak w zwierciadle. Były żołnierz WOP , kontroler grupy operacyjno- kontrolerskiej Granicznej Placówki Kontrolnej w przejściu drogowym w Kołbaskowie, kontrolując ważność dokumentów uprawniających do przekroczenia granicy w latach 1982-1990 został zaliczony przez pisowską ustawę dezubekizacyjną, z 16.12.2016, za służącego "na rzecz państwa totalitarnego" usilnie zwalczał ruchy wolnościowe, który spełniał w istocie funkcje policji politycznej, stosującej bezprawne metody, naruszające podstawowe prawa człowieka; stwierdzając, że wobec organizacji i osób broniących niepodległości i demokracji dopuszczano się zbrodni przy jednoczesnym wyjęciu sprawców spod odpowiedzialności i rygorów prawa; dostrzegając, że funkcjonariusze organów bezpieczeństwa pełnili swoje funkcje bez ponoszenia ryzyka utraty zdrowia lub życia, korzystając przy tym z licznych przywilejów materialnych i prawnych w zamian za utrwalanie nieludzkiego systemu władzy; wyróżniając postawę tych funkcjonariuszy i obywateli, którzy ponosząc wielkie ryzyko stanęli po stronie wolności i krzywdzonych obywateli oraz kierując się zasadą sprawiedliwości społecznej wykluczającą tolerowanie i nagradzanie bezprawia - uchwalił zmianę ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, wprowadzając do niej dodatkowy art. 15b, który przewiduje, że w przypadku osoby, która pełniła służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów, i która pozostawała w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., emerytura wynosi: 1) 0,% podstawy wymiaru - za każdy rok służby w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944-1990; 2) 2,6% podstawy wymiaru - za każdy rok służby lub okresów równorzędnych ze służbą, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, 1a oraz pkt 2-4. Już 4-ty rok czekam na sprawę w sądzie. Ukarano mnie bez osądzenia zindywidualizowanej i wskazania winy. Żyję z emeryturą obniżoną o 66% podstawowej należnej mi wysokości i nie stać mnie na profesjonalnego obrońcę. Zrzutka pozwoli mi zaangażować takiego obrońcę.Proszę o Pomoc i z góry serdecznie dziękuję darczyńcom.