Igla nie zaznała w życiu niczego dobrego od ludzi. Jednak mimo tego kocha tak mocno, jak tylko pies człowieka pokochać potrafi.

To kolejna akcja charytatywna Fundacji Centaurus

Do tej pory udało nam się stworzyć największy w Europie azyl dla koni

Igla, Iglica. Ktoś zbyt dosłownie zrozumiał znaczenie smukłej sylwetki.

Wielkie i pełne miłości oczy kontrastują z wątłym ciałem.

Liczymy kolejne żebra i kręgi na plecach.

Nie trzeba nawet dotykać - każdą kość widać gołym okiem.

"Naga jak goła stal, czysta jak naga woda

Niczym żywa krew jawna, prosta jak jasna prawda

Sama jak jeden Bóg, jak sama Wenus jedna"

Igla nie ma nikogo. Podobno był ktoś, kogo można nazwać właścicielem.

Ale tylko w znaczeniu prawnym.

Przecież żaden CZŁOWIEK nie dopuściłby się takiej zbrodni przeciwko własnemu psu.

"Naga jak słowo "kocham" wyrzeczone w ciżbę

Pospólnych słów, niczym rzymska składnia jasna

Wierna niczym Twój strach, Twoja jak wierna matka"

Igla nie wie, że istnieje inny świat.

Żyje uwięziona na krótkim łańcuchu.

Tak było zawsze - uniwersum zamknięte w piętnastu metrach.

Tylko te ogromne oczy pozwalają na podróże wśród gwiazd. Albo do lasu na horyzoncie.

"Prawdziwa jak we strachu boskie przykazanie

Jedna niczym łacińska oda Mickiewicza

Czysta jak wódka nawet z niedomytej szklanki"

Igla mimo wszystko kocha.

Tak bardzo, jak tylko psy kochać potrafią.

I chociaż rzadko dostaje jeść, jest wdzięczna za każdą porcję.

Organizm jednak rządzi się własnymi prawami - dawno temu zaczął trawić mięśnie, żeby Igla mogła żyć.

"Naga jak Wenus, matczyna jak wilczyca

Straszna jak Bóg, kiedy Ci go zabrakło

Twoja niczym szaleństwo, co mieszka na dnie Odry"

Iglę odbieramy interwencyjnie,

ponieważ każdy kolejny dzień, jaki spędziłaby w swoim piekielnym domu,

to bezpośrednie zagrożenie jej życia.

Czy odżyje?

Zależy tylko od Ciebie.