Dzień dobry to ja Rudzik. Moja historia, ta którą znam, zaczyna się 2 miesiące temu. Byłem wtedy małym, Rudym nieszczęściem, koczującym na poboczu drogi. Tak, to już 2 miesiące, od kiedy ciocie złowiły mnie na parówki. Byłem przerażony... nadal się boje, ale w mojej niedoli nie jestem sam. Jest ze mną Walduś -kolega z boksu. Ten na drugim zdjęciu. Walduś jest dla mnie wielkim oparciem.

Ciocia, która się mną zajmuje myślała, że taki pięknot jak ja, szybko znajdzie domek... ale niestety.

Ja potrzebuję czasu, żeby się oswoić, żeby zaufać i żeby nauczyć się radości. I wiecie co... mam takie jedno naaaajjjjjwiększe marzenie. Żeby ktoś mnie pokochał i żeby w jego sercu było też miejsce dla Waldusia. Bo nie ma takich jak my dwoje.

Tym czasem zbieram na hotelik. Bo muszę tu jeszcze chwile zostać, aż ktoś mnie pokocha i adoptuje.

Rudzik przebywa pod opieką wolontariuszy w hoteliku pod Guzikiem

https://www.facebook.com/Hotel-pod-Guzikiem-1231004640398923/. Prosimy o wsparcie i zapraszamy do polubienia fanpage hoteliku oraz publikowanie naszych adopciaków.