Jesienią zeszłego roku mój tata zabrał mnie do Libanu w którym spędził część swojego życia na pokojowej misji ONZ. Zobaczyłem piękny i niedoceniony kraj, przepełniony wspaniałymi widokami i cudownymi ludźmi. Mimo różnic kulturowych i religijnych czułem się tam jak w domu.

4 sierpnia tego roku Liban został zniszczony do cna. Tego dnia nastąpił wybuch, który w kilka sekund zniszczył stolicę i zabrał dach nad głową jego mieszkańcom. Zdjęcia oraz nagrania w wiadomościach i internetecie przedstawiające skalę zniszczeń mrożą krew w żyłach. Choć wydawało mi się, że ta tragedia wydarzyła się z dala ode mnie, kilka dni później miałem okazję rozmawiać ze znajomym Libańczykiem, który pracuje jako farmaceuta. Opowiedział mi o swojej rodzinie, która została poszkodowana w wyniku eksplozji. Powiedział mi o dramatycznej sytuacji, w której się znaleźli. Z jednej strony zajęci są ratowaniem tego co zostało z ich dorobku życia, z drugiej strony walczą z szybującymi w górę cenami żywności. Czasy, w których mogli pozwolić sobie na mięso raz w tygodniu już minęły - aktualnie ceny żywności są tak nieludzko wysokie, że mogą o takim jedzeniu pomarzyć. Mój znajomy pomaga im przesyłając polską wypłatę, jednak wiem, że to kropla w morzu ich potrzeb.

W momencie, w którym my wybieramy prezenty i zastanawiamy się gdzie zmieścimy dwunastą potrawę przy wigilijnym stole, libańczycy nie będą mieli nawet gdzie spędzić tych świąt. Ci szczęśliwcy, którzy oczywiście jeszcze mają z kim je spędzić, bo wybuch nie zabrał ich rodzin.

Chciałbym z całego serca przesłać tym ludziom choć minimalne wsparcie, aby im pomóc i pokazać, że ich los nie jest obojętny. Aby zdjąć choć jedną troskę z ich barków chociaż na moment. Będę ogromnie wdzięczny, jeśli zdecydujecie się wpłacić jakąkolwiek kwotę i wesprzeć mnie w tych staraniach. Nawet jeśli będzie to dla Was równowartość jednej paczki papierosów czy dwóch piw na wieczór - będzie to w zupełności wystarczające.

Pomożecie?

Zdjęcie zaczerpnięte z interia wydarzenia.