5 maja 2009 roku. To wtedy wskutek wypadku samochodowego straciłam władzę w nogach i od tamtej pory wyglądają jak pałąki, lewa idzie w prawo, a prawa w lewo. Przez to kiedyś wyrżnęłam na chodniku i z górnej szóstki wypadła mi plomba. 

Kilka lat po wypadku spędziłam na wózku inwalidzkim. Momentami nawet fajnie było, szczególnie wtedy jak mi stary zamontował silnik z napędem odrzutowym. Z prędkością 130km/h to ja wcześniej grzybów nie zbierałam.

Dzięki najbliższej rodzinie i grupie fantastycznych przyjaciół (Grupa na Facebooku Akwarystyczny Rock&Roll) dziś chodzę o kijkach. Mogłabym o jednym, ale wtedy zarzuca mnie na zakrętach. 

Niestety nogi nie do końca chcą ze mną współpracować i czasem robią co chcą. Ostatnio w OBI na dziale narzędzia ogrodnicze, sekcja grabie kolana zgięły się w drugą stronę, nie wyglądało to dobrze.

Przez te niekontrolowane odruchy lepiej, żebym normalnym autem nie jeździła. Jeszcze pomylę pedały i Józkowi zza płotu przestawię kolekcję min przeciwpiechotnych. 

W portfelu przeciąg, a bez dostosowanego do swojej niepełnosprawności samochodu to ja na targ po te kalesony nie dojdę. Stąd moja prośba o pomoc w sfinansowaniu jakiegoś rzęcha, który będzie jeździł, skręcał i w bagażniku zmieści 2 worki kartofli.

Grosz do grosza, a będzie na Testarossa 😉

Jakby ktoś miał gorszy dzień (ja podobno zawsze mam dobry) i chciał po prostu pogadać to jestem na Facebooku https://m.facebook.com/joanna.jurga.75

Dla osób, które zechciałyby mi pomóc dalej walczyć i dzięki kosztownej rehabilitacji pozbyć się kijków link do fundacji, w której jestem podopieczną https://fundacjazlotowianka.pl/podopieczny/jurga-joanna-j25/

Z góry za wszelką pomoc serdecznie dziękuję.