Nie zawsze byłam ultramaratonką. Zaczęłam biegać we wrześniu 2015 roku. Wybiegałam swoje 16 kg mając Hashimoto i prawie 40 lat.

Dzisiaj mam 47 lat i chcę obiec Polskę.

Dlaczego?

Bo kiedyś myślałam, że nic już nie mogę i nic nie zrobię fajnego. Swoją historią przypominam ludziom, że w życiu człowiek może osiągnąć wszystko to, co zdecyduje się zrealizować.

Na tym zdjęciu wdrapałam się na ponad 2000 mnpm - bieg w Transylwani 100 km

Po co mi 60 tysi?

Na samochód, którym będzie jeździł support, w którym będę spała, regenerowała się i trzymała wszystkie potrzebne na taki wyczyn rzeczy.

Dwa lata temu przebiegłam już ponad 1000 km w 14 dni i wiem, że bez tego samochodu to ja nie zrobię Polski w 49 dni. Nie mogę jeść glutenu (tak, badałam to ;), ani mleka. To oznacza, że nie mogę liczyć na zaopatrzenie sklepów na trasie, czy barów. Muszę być przygotowana.

Zdjęcie zrobione na Molo w Sopocie ostatniego dnia biegu dookoła województwa pomorskiego.

Dlaczego chcę to zrobić?

Bo wiem, że mogę zainspirować wiele osób do życia na własnych zasadach, do radości, do bycia, do zadbania o siebie. Mogę zrobić dużo dobrego tym biegiem.

Wesprzyj moje marzenie i razem bawmy się przez 49 dni na trasie.