Ciągle sobie powtarzam, że więcej nie ładuje się w problemy, że nie mam na to czasu ani siły, że nie lubię błagać o pomoc.

Już spokojnie sobie będę żyła bez presji, że trzeba zapłacić za hotel. I co ...

I spotykam Rockiego. Słodkie 40 kg.

Za szczeniaczka oddany w dobre ręce. Urosło mu się, właściciel nie zadał sobie trudu, żeby go wychować. A że mieszańce Bernardyna potrzebują wyznaczenia jasnych granic. Ze względu na swoja posturę powinien bezwzględnie poznać podstawy posłuszeństwa. Nic takiego się nie wydarzyło i dziś słodki szczeniaczek jest półtorarocznym psem, którego boi się cała rodzina.

Przejął zarządzanie sytuacja, czuje się nierozumiany i reaguje agresją.

Taki pies z łatka agresywny ... to się może skończyć tylko w jeden sposób. Czy jest szansa dla Rockiego?

Tak. Potrzebuje wtórnej socjalizacji. Pokazania mu jak się żyje z człowiekiem. Ustalenia co wolno i jak to komunikować.

Musimy zabrać Rockiego już. Inaczej niespełna półtoraroczny pies, którego jedyną winą jest to że nikt nie poświęcił mu czasu zostanie uśpiony.

Kwota zbierana potrzebna jest na zapewnienie Rockiemu 4 mcy w hotelu z behawiorysta.

Nie wiem czy sie uda i nie wiem co pózniej. JAk szybko uda się mu pomóc i znaleźć dom. Na razie myslę o tym jak go uratować.