Zespół kakofoNIKT od trzynastu lat porusza się na styku takich taktyk jak free improvisation, noise, industrial, field recording, tzw. muzyki konkretnej czy elektronicznej, instalacji i działań audiowizualnych oraz performatywnych. W niebywale szeroki zakres instrumentarium wchodzą na równych prawach śmieci, zabawki, przedmioty codziennego użytku, tradycyjne instrumenty, czy skomplikowane systemy elektroniczne. kakofoNICZYJ duch nie boi się wszelakich eksperymentów, występów w najdziwniejszych do pomyślenia formach i przestrzeniach, wycieczek w stronę wszelkiej awangardy i tradycji: muzyki teatralnej, rapu, elektronicznej orkiestry, opery improwizowanej, radykalnego performance, psychodelicznego rocka czy wielogodzinnych sesji medytacyjnych na granicy śnienia – zachowując w tych meandrach unikalną, wewnętrzną nić porozumienia i wypracowany przez lata styl.

Tym razem, dzięki interwencji festiwalu Sonus ex Machina, w listopadzie 2018 roku kakofoNIKT spotkał się z liczącym kilkadziesiąt osób Chórem Pogłosy, działającym od 1996 roku, a od 2016 roku starającym się eksplorować niekonwencjonalne rejony pod dyrygenturą poszukującej i niezwykle żywiołowej i charyzmatycznej Joanny Sykulskiej (wcześniej dyrygentki Chóru Czarownic) – by pracować wspólnie nad nowym elektryzującym projektem, łączącym mitologię słowiańską, ludową rytualność, średniowieczne i renesansowe tradycje chóralne, wglądy botaniczne, historyczne i psychonautyczne w sferę rodzimej flory i mykoflory psychoaktywnej oraz sonorystyczne, eksperymentalne, ale też folkowe techniki muzyczne. Bazowy szkielet muzyczny oparty został na fundamentach harmonicznych kompozytorów takich jak Guillaume de Machaut, Giovanni Pierluigi da Palestrina czy Wacław z Szamotuł, na nowo opracowanych i przełożonych na środki muzyki elektronicznej przez Patryka Lichotę. Ten szkielet jest punktem wyjścia dla przeróżnych poszukiwań dźwiękowych, właściwych dla awangardowych ruchów XX wieku. Warstwa tekstowa, stworzona przez Michała Jońca, w której w równie eksperymentalny sposób porusza się chór, to niezwykłe, specjalnie dla tego projektu napisane wiersze, balansujące na granicy prasłowiańskich zaświatów, psychodelicznych doświadczeń i poezji abstrakcyjnej. Brzmienie zespołu (w składzie: Hubert Wińczyk, Patryk Lichota i Michał Joniec), dzięki zaproszeniu do współpracy muzykantki Dominiki Szelążek, zostało wzbogacone o tradycyjne wiejskie instrumentarium; projekt ponadto rozbudowywuje występy o performatywne, quasi-rytualne elementy.

Projekt zajął pierwsze miejsce w konkursie folkowego festiwalu Polskiego Radia „Nowa Tradycja” 2019 (dodatkowo Michał Joniec uzyskał nagrodę Złote Gęśle dla najlepszego muzyka konkursu za „przecieranie nowych ścieżek sztuki perkusyjnej”). Płyta projektu „Wyraj” ukaże się nakładem wydawnictwa Requiem Records do końca roku 2020 - egzemplarze przeznaczone na nagrody są przedpremierowymi unikatami.