W marcu 2021 zachorowałam na covid-19. Po 10 dniach choroby w stanie ciężkim trafiłam do szpitala. Saturacja wynosiła wtedy 52. Po 2 dniach na oddziale covid doznałam zapaści oddechowej i lekarze podjęli decyzję o podłączeniu mnie pod respirator. Zostałam wprowadzona w stan śpiączki farmakologicznej i zaintubowana, pod respiratorem spędziłam ponad 5 tygodni. Wybudzono mnie dopiero w pierwszej połowie maja, ale nadal w stanie po tracheotomii przebywałam na oddziale intensywnej opieki. Nie mogłam samodzielnie siedzieć, ani oddychać. Cały czas wspomagał mnie respirator. Po 7 dniach od wybudzenia nagle przestałam słyszeć. Konsultacja laryngologa przyszła dopiero po 3 tygodniach...Wówczas okazało się, że ucho prawe jest zupełnie gluche, a lewe ma aż 80% ubytku. Prawdopodobnie był to zawał ucha spowodowany znacznym obciążeniem organizmu przez duże niedotlenienie oraz zakażenie Sars Cov 2. Do domu zostalam wypisana w czerwcu. Dojście do fizycznej sprawności zajęło mi blisko pol roku, a do dnia dzisiejszego nadal odczuwam ogromne skutki zachorowania na covid oraz drogi jaką przeszłam. Zakup aparatu słuchowego z systemem kross byłby dla mnie szansa na powrót do normalnego życia i pracy. Obecnie utrzymuje się z renty, która mam do końca sierpnia br. Koszt zakupu aparatu przekracza moje możliwości finansowe. Z pomoca najbliższych zakupilam rok temu aparat o wartości ponad 4500zl, ktory okazal sie zbyt slaby dla mojego uszczerbku, pomimo różnych nastawow nie spelnia swojej funkcji...Będę wdzięczna za każdą otrzymana pomoc, która przybliża mnie do normalności.

Dorota