Krystian, młody, energiczny i mega pozytywny człowiek. Jest cenionym fachowcem i nie jeden z nas mógł liczyć na jego pomoc. Dla niego nigdy nie było granic, aż do teraz. Krystian jest jednym z głównych żywicieli rodziny, wraz z żoną mają 2 córki (4 i 8 lat). Jego żona prowadzi mały sklepik i w związku z nagłą chorobą Krystiana oraz brakiem możliwości kontynuowania jego pracy zarobkowej, w jego rodzinie znacząco pogorszyła się sytuacja finansowa.

Historia zaczęła się od nagłego pojawienia się guza na lewym pośladku, sięgającego do nogi, który bardzo ograniczył mu ruch do tego stopnia, że miał problemy z samodzielnym założeniem skarpetki czy buta.

Zgłosił się do lekarza rodzinnego, który skierował go do chirurga i zalecił leki przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz antybiotyk. Chirurg w Skoczowie po przebadaniu stwierdził, że jest to prawdopodobnie zerwany mięsień, więc skierował Krystiana na USG mięśnia w Szpitalu w Cieszynie. W szpitalu zaś, po prześwietleniu stwierdzono, że jest to krwiak chłonny o wymiarach około 40 mm na 50 mm. Został, więc przekierowany z powrotem do chirurga w Skoczowie, który odesłał Krystiana do domu bez większych zaleceń (tylko drobne leki przeciwbólowe). Zalecił jedynie, po dwóch tygodniach zrobić kontrolne prześwietlenie guza na pośladku, by stwierdzić, co się z nim dzieje. Tyle. 

Po ok. tygodniu od wizyty u chirurga zaczęły się problemy z żołądkiem i jelitami. Pojawiały się bóle co jakiś czas i wzdęcia powiększające brzuch. Następnie brzuch stawał się nieustanie powiększony (nadęty), co doprowadzało do falowych, częstych i ostrych bóli. W krytycznym momencie Krystian zgłosił się na pogotowie w Skoczowie, gdzie po przebadaniu otrzymał Espumisan oraz skierowanie na USG brzucha do szpitala w Cieszynie.

31 marca – zgodnie z powyższym zaleceniem, pojechał do szpitala gdzie wykonano USG i zrobiono wstępne badania [ciśnienie, krew, mocz]. Diagnoza: wodobrzusze i pytanie, czy Krystian pije dużo alkoholu. Usłyszawszy to pytanie odpowiedział stanowczo - Nie. Po przeprowadzeniu wywiadu dokonano kolejnych badań (USG, RTG, krew, rezonans magnetyczny z markerem), stwierdzono powiększanie się guza i ukierunkowano się na podejrzenie nowotworu o nazwie „mięsak”. Podczas 3-dniowej hospitalizacji zrobiono mu biopsję grubo-igłową, dodatkowo wykonano wymaz na SARS-COV-2 – wynik oczywiście dodatni.

3 kwiecień – wypis ze szpitala kwarantanna do13.04. i oczekiwanie na wynik biopsji.

14 kwietnia – tuż po północy zawieziono Krystiana na SOR w Cieszynie, z okropnym bólem brzucha i wzdęciami mocno ograniczającymi oddech. Po 15 minutach oczekiwania w męczarniach został przyjęty gdzie wykonano jedynie podstawowe badania wraz kolejnym wymazem na Covid – oczywiście znów wynik wyszedł dodatni. Podano mu leki przeciwbólowe, po czym w takim stanie wypisano do domu o godz. 5:00 rano z kolejną kwarantanną, rzecz jasna.

15 kwietnia – jest wynik biopsji, na szczęście wykluczający mięsaka. Kolejne zalecenia? Oczekiwanie na koniec kwarantanny silne leki przeciwbólowe a w razie pogorszenia się jego stanu ponowny przyjazd na SOR.

16 kwietnia – bezradna rodzina Krystiana wykończona odbijaniem piłeczki przez lekarzy, bo koronawirus, bo ciągle coś, udała się z wynikami badań na prywatną konsultację do chirurga w Bielsku-Białej, który stanowczo stwierdził, że stan jest poważny i pacjent powinien być w szpitalu. W związku z dodatnim testem na Covid miał on poprosić Pogotowie Ratunkowe o transport w reżimie sanitarnym do Szpitala z Oddziałem Covidowym.

19 kwietnia – urodziny Krystiana… pełne bólu i obaw, co dalej? Zgodnie z zaleceniami powyżej wezwano Pogotowie - Ratownik Medyczny uznał, że stan nie jest zagrożeniem życia i odjechali zostawiając bezradnego, cierpiącego, młodego człowieka.

24 kwiecień – koniec „kolejnej” kwarantanny. Dzięki przyjaciołom rodziny udało się założyć tę zrzutkę i co ważne, dostać się do odpowiedniego specjalisty, oczywiście znów prywatnie.

Aktualnie Krystian znajduje się w Szpitalu Onkologicznym w Bielsku-Białej, miejmy nadzieję w dobrych rękach, więc czekamy… 

Wspólnie z rodziną i przyjaciółmi postanowiliśmy, zwrócić się z ogromną prośbą o pomoc dla Krystiana i jego rodziny.