Nazywam się Julka.

7 lat temu moje życie rozpadło się na kawałki – zupełnie niespodziewanie, z dnia na dzień, straciłam mojego męża, partnera, najlepszego przyjaciela i ojca naszego syna.

Zostałam sama z Dawidem, który wtedy miał zaledwie 9 lat.

To był moment, którego nie da się opisać.

Trauma, która wciąż żyje w naszej codzienności.

Do dziś pamiętam jego przerażone oczy, kiedy powiedziałam mu, że tata nie wróci.

Od tamtej chwili mój syn – kiedyś beztroski, pełen śmiechu chłopiec – jakby dorósł z dnia na dzień. Zniknęło z niego to wewnętrzne światło.

Przez te wszystkie lata robiłam wszystko, co w mojej mocy, żebyśmy dali radę.

Stworzyłam od zera swój własny gabinet kosmetologiczny, żeby utrzymać nas i mieć dla Dawida choć namiastkę bezpieczeństwa.

Ale nie ukrywam – jestem zmęczona i często przerażona.

Rafał utrzymywał naszą rodzinę w 90%. Taki był nasz podział – wspólny wybór.

Po jego śmierci z dnia na dzień zostałam z ogromnym ciężarem – emocjonalnym i finansowym.

Mimo że minęło już 7 lat, wciąż mierzę się z ogromnym poczuciem straty i ogromnymi zobowiązaniami.

Nie mówię o luksusach. Mówię o podstawach – rachunkach, zaległościach, zobowiązaniach, które dziś mnie duszą.

Wiem, że wiele osób nie prosi o pomoc – ja też długo tego nie robiłam. Ale dziś wiem, że już sama nie dam rady.

Dlatego proszę Was – ludzi z dobrym sercem – o pomoc.

Zbieram środki na to, by zapłacić część zobowiązań i poczuć choć odrobinę spokoju, którego tak bardzo nam brakuje.

Nie tylko mi – ale też mojemu synowi, który zasługuje na oddech, bezpieczeństwo i przyszłość bez strachu.

Każda wpłata, każde udostępnienie, każde dobre słowo – to dla mnie ogromna pomoc.

Z serca dziękuję każdemu, kto przeczytał tę historię.

I jeśli możesz – proszę, pomóż.

Julka ❤️