Są takie interwencje i takie dni, kiedy opadamy z sił. Kiedy czujemy złość, bezradność i nie potrafimy zrozumieć:

JAK MOŻNA??

Niedzielne przedpołudnie. Dla wielu dzień wolny. Nie dla nas.

Dostajemy zgłoszenie o psie, słaniającym się na nogach znalezionym przywiązany do drzewa nad rzeką. JEDZIEMY...

Powiedzcie nam, jak można doprowadzić żywą istotę do takiego stanu? Jak można nie reagować na cierpienie żywej istoty, która czuje ból tak samo jak my. JAK MOŻNA?? To pytania, które zadajemy sobie w takich chwilach jak ta. Niestety... Nie znajdujemy na nie odpowiedzi.

Co czuje pies, który nagle traci dom??

Co czuje pies, którego nagle ktoś pakuje do samochodu i wywozi daleko przywiązując do drzewa ??

Dlaczego to zrobili??

Co zrobił nie tak??

Wyłysiałe, niedożywione, poranione ciałko oblepione brudną sierścią. Obraz nędzy i rozpaczy stworzony przez człowieka. Pomimo wszystkiego co przeżył te jego piękne, ciemne oczka podążają wzrokiem nadal za człowiekiem. On wciąż kocha... Wciąż uważa, że człowiek to jego szczęście...

COVI nie jest starszym psem, mimo, że tak wygląda. COVI ma około roku! To jeszcze psie dziecko. Trudno spotkać tak zaniedbanego i zagłodzonego psa. Wiecie ile waży? 5kg... Zapewne od urodzenia jego życie było ciężkie. Na szczęście jest już pod naszą opieką.

Dziękujemy dr Patrycji, która czekała na nasze inspektorki po godzinach pracy, by udzielić mu pierwszej pomocy. Zostały mu podane pierwsze leki, dostał kroplówkę. Jest słaby. Bardzo słaby. Nie wiemy co przyniesie kolejny dzień...

Chcemy wierzyć, że przed nim jeszcze całe życie.

Musimy ponownie prosić Was o pomoc. COVI został zabezpieczony w klinice, zostanie tam najbliższe dni. Jego stan nie pozwala, by trafił do domu tymczasowego. Musimy zadbać o jego zdrowie. My daliśmy my szanse na nowe życie, bez bólu i cierpienia. Ale bez Was...

TO SIĘ NIE UDA.