Kilkanaście lat temu, a było to w czasach studenckich, szczęśliwych i beztroskich, wybraliśmy się ze znajomymi na długi weekend majowy, do Lwowa. Pojechaliśmy, jak zwykle, na stopa, na dziko, bez zapewnionego noclegu, bez planu i pomyślunku 😊Kiedy dotarliśmy na miejsce okazało się, że wszystkie hostele są obłożone, a hotele za drogie. Takim oto sposobem wylądowaliśmy na ulicy. I pewnie zostalibyśmy na niej już do końca pobytu, gdyby nie pewna rodzina, która przygarnęła nas, sześć osób, do siebie, do małego mieszkanka. W Ukrainie były wtedy Święta Wielkanocne, więc dom naszych przyjaciół, bo od tego właśnie momentu się nimi stali, nie zamykał się ani na chwilę. I tak zyskaliśmy nową rodzinę w Ukrainie. Zawsze chętnie nam pomagali i nawet jeśli nie mieli czasu, ani warunków, chętnie nas gościli. Są ludźmi bezinteresownymi, otwartymi, z ogromnymi, gorącymi serduchami.

Teraz to oni potrzebują pomocy. Mają już swoje rodziny, mają małe dzieci.

Bywa, że nie mają prądu przez cały dzień. Idzie zima, idą mrozy. Nie możemy ich tak zostawić. Zwłaszcza, że nasi przyjaciele są także wolontariuszami i pomagają tym, którzy uciekają z miejsc walk.

Zbieramy pieniądze na ciepłą odzież, power banki, lampki na baterie i energię słoneczną oraz na żywność. Tego wszystkiego brakuje teraz w Ukrainie. To towary deficytowe.

Mamy w planach dostarczenie im takiej pięknej paczki jeszcze przed Świętami, żeby oni i inni, którym pomagają mogli je godnie spędzić.

Podarujmy im trochę światła i ciepła.