Wyobraźcie sobie, że pewnego dnia budzicie się i stwierdzacie, że jakimś cudem... znajdujecie się w ciele płci przeciwnej.

Przyzwyczailibyscie się?

Jak bardzo chcielibyście to zmienić? Ile bylibyście w stanie poświęcić, by odzyskać swoje kobiece bądź męskie ciało? Ile byście byli w stanie zapłacić?

O tym, że tranzycja to proces ratujący życie wiemy doskonale i nie będę sie nad tym rozwodzić. Piszę te słowa w tym miejscu po to, by zadać jeszcze jedno pytanie do poprzednio zadanych:

A co, jeśli osoba w obcym ciele to kilkunastoletnia osoba, która swoim trudnym, młodym życiorysem mogłaby obdzielić kilku dorosłych? Nie posiadając żadnego wsparcia w rodzinie, praktycznie nie posiadając rodziny we właściwym rozumieniu tego słowa, sama musi układać swoją przyszłość. Nie posiadając wsparcia w rodzinie ani w nikim innym, jako tak młody człowiek, nie posiada absolutnie żadnych funduszy a czas płynie...

Tymczasem należy opłacić:

 1. Diagnozę psychologiczną

 2. Wizyty u psychiatry

 3. Wizyty u seksuologa

 4. Wizyty u enokrynologa

 5. Wizyty u urologa

 6. Wizyty u neurologa

 7. Podstawowe badania krwi etc.

 8. Rezonans magnetyczny głowy

 9. Badanie genetycze - kariotyp etc.

 10. Zakup leków hormonalnych.

 11. Zmiana danych.

Wymieniłam tylko "pakiet na start"... bez czynności związanych z procesem feminizacji...

Koszta tranzycji są ogromne, a ich pokrycie zupełnie nieosiągalne dla młodej, samotnej osoby jak Inka...

Właśnie... kilka słów od Inki:

"Od 15-tki generalnie czułam, że nie jestem sobą i bycie w ciele chłopaka sprawiało mi mega dużo problemów mentalnych i fizycznych. Nie wychodziłam z domu prawie wcale, ponieważ twierdziłam i cały czas tak robię, że wyglądam brzydko w porównaniu do innych dziewczyn/kobiet. I generalnie po prostu mega ciężko mi w moim męskim ciele..."

Poznałyśmy się jakiś czas temu i... po prostu polubiłyśmy. Poczułam, że w tym dzieciaku z wiecznie opuszczoną głową, nie patrzącym nikomu w oczy, słusznie złym na świat, jest coś co chciałabym mu pomóc naprawić - wtedy jeszcze nie miałam pojęcia co dokładnie i jak wiele.

Niezmiennie czuję się zaszczycona zaufaniem Inki i dziękuję, że chce, bym była częścią tego procesu i tylko serce mi pęka, że finansowo nie jestem w stanie ani trochę jej pomóc.

Wierzcie mi, zwróciłyśmy się do każdej KAŻDEJ organizacji w tym kraju, która oferuje pomoc osobom trans. Poza poradami (bardzo cennymi, za które dziękujemy ogromnie) i wskazówkami, nie udało nam się uzyskać nawet bezpłatnego dostępu do opiniowania czy wizyt u specjalistów.

Skoro nikt nie był w stanie nas wesprzeć, postanowiłam zrobić tę zbiórkę.

Dla osoby, która ma zaledwie kilkanaście lat, sama o sobie mówi, że "miała chu...e życie" i nie jest to niestety wyolbrzymione...

Czas to odczarować.

I czas na to, by w końcu mogła żyć w swoim ciele.

Kwota zbiórki jest naprawdę spora, ale ludzie zakładają większe na wymarzone auto czy wakacje... Ja proszę o wsparcie dla dzieciaka, który nie może w tym momencie liczyć na nikogo innego poza obcymi ludźmi, którzy postanowią mu pomóc robiąc wpłaty...