Jest spokojny wieczór, dzień jak co dzień... nagle dostajesz telefon, że pali się twój dom, że ogień jest tak duży, nie ma już nawet czego ratować. Dom w górach, wybudowany własnymi siłami, a wręcz własnymi rękami. Wszystkie nerwy i problemy związane z budową tylko na twoich barkach, wszystkie decyzje tylko na twojej głowie. Oddajesz temu całe swoje serce, czas, pieniądze i w kilka chwil zostaje z tego jedynie pogorzelisko.

To historia mojej cioci, Emilii Markiewicz, której w czwartek (9.02.2023r.) spłonął dom - azyl od miasta. Ten domek to projekt jej życia. Kiedyś dotknięta wielką tragedią, znalazła w życiu cel, który od wielu lat realizowała. Włożyła w to serce, duszę, tyle lat życia... i każdy oszczędzony grosz z nauczycielskiej wypłaty. Ten dom był marzeniem, inwestycją i zabezpieczeniem na przyszłość.

Wszystko się udało. Około 10 lat temu został wybudowany dom w Gniewoszowie. Ciocia stworzyła niezwykłe miejsce, które pozwalało na ucieczkę od zgiełku miasta i codziennych utarczek, a w którym łatwo było zakochać się od pierwszego wejrzenia. Miejsce gdzie można było zanurzyć się w Brzmieniu Ciszy. Miejsce spotkań rodzinnych, spotkań z przyjaciółmi, miejsce tworzenia unikatowych wspomnień, przede wszystkim dla swoich wnuków. Było to także miejsce, w którym planowała spędzić swoją emeryturę (na którą niedawno przeszła).

Płomienie pochłonęły cały dom, wszystkie rzeczy osobiste, pamiątki bliskie sercu, zdjęcia.. Rzeczy niematerialne, które zostały włożone w tworzenie tego miejsca są nie do wycenienia..

Chce Was prosić o przysłowiową złotówkę. Po domku zostało pogorzelisko, które trzeba posprzątać, do czego zapewne potrzebne będzie wynajęcie ciężkiego sprzętu, zapłacenie za wywóz śmieci. Co dalej? Nie wiem... ale być może Wasza pomoc da Cioci nową energię i siłę, by się nie załamać. Proszę Was o wsparcie tej zrzutki. Całość zebraniej kwoty zostanie przekazna dla Emilii Markiewicz.