Piszę w imieniu mojej siostry.
Mam na imię Magdalena. W 2017roku przeszłam niedokrwienny udar mózg. W czasie udaru niedokrwienego pewnego obszaru tkanki nerwowej  dochodzi do masowej śmierci neuronów. Związku z tym, że stało się to w nocy, a znaleziono mnie rano nie wprowadzono u mnie leczenia trombolitycznego.
2 dni leżałam na odziale neurologicznym. W 3 dobie pojawiła się niewydolność odechowa i znalazłam się na OIOM, gdzie wprowadzono mnie w śpiączkę farmakologiczną i tak przespałam 6 tygodni w tym swoje urodziny. Rokowania były kiepskie. Podczas krótkich odwiedzin moja rodzinka  mnie głaskała, mówiła i puszczała w słuchawkach moją ulubioną muzykę. W końcu po 6 tygodniach obudziłam się i  w tym momencie rozpoczęła się walka o sprawność, krtóra trwa do dzisiejszego dnia. Konsekwencją udaru jest niedowład prawostrony  spastyka i afazja.
Ze względu na ograniczone możliwość finansowania leczenia afazji i rehabilitacji ruchowej przez NFZ,większość terapi  lekcji logopedycznych i  rehabilitacji ruchowej odbywają się prywatnie w domu.  Turnus rehabilitacyjny pomoże zmienić choć na chwilę moje cztery konty i przy pomocy   intensywnej rehabilitacji  wrócić mocniejszą. Walka o moją sprawność   trwa. 
Wiem jakie trudne czasy nas spotkały ale jeżeli możesz wrzucić grosika na moją zbiórkę. 
Dziękuję Magdalena