Jest rok 2015 r. Impreza. Ktoś z moich znajomych mówi, że za chwilę rozpoczyna się sezon morsowy. "Kompletnie pogięci ci ludzie, by z własnej woli wchodzić do lodowatej wody" - myślę. Ale nadstawiam ucho. Wyczuwam okazję do zrobienia ciekawego fotoreportażu.

Po pierwszym fotografowaniu uznaję, że temat jest wart pogłębienia. Jezioro Kierskie nie jest jeszcze skute lodem. Na miejscu okazuje się, że jestem z aparatem na brzegu dość daleko i pod światło. Aby być blisko morsów, tak na wyciągnięcie ręki, całkiem serio rozważam wejście do wody w piance lub podpłynięcie pontonem. Zaskoczenie pierwsze: nikt nie trzęsie się z zimna. Zaskoczenie drugie: wychodzący z wody, roześmiani i wyluzowani, zatrzymują się przed moim aparatem i prężą jakby niska temperatura nigdy nie istniała.

Ja tymczasem, okutany w grubą kurtkę i ciepłą czapkę, zastanawiam się gdzie tkwi haczyk. Kolejne podejście do tematu i mój opór wobec zimnej kąpieli zaczyna topnieć niczym śnieg w Wielkopolsce. Powoli chwytam, że wszystko tkwi w głowie. I aby zrobić dobre ujęcia z bliska, muszę wejść z aparatem w samych gaciach. Wreszcie to robię. Nie bez lęku, bo wizja upadku ze sprzętem za parę tysięcy złotych, bardziej mrozi niż mróz.

Jest rok 2023. Po 8 sezonach dokumentowania lodowatych kąpieli na zimową aurę czekam z utęsknieniem. PnB Morsy z Poznania to najbarwniejsza, najbardziej rozśpiewana i roztańczona grupa morsowa w tej części świata. Dobra energia promieniuje we wszystkich możliwych kierunkach. Nie wyobrażam sobie, by morsowanie w tym gronie miało się obyć bez mojego aparatu. I tak oto co tydzień, jestem w samym środku tego zimowego szaleństwa :-)

Ze zdjęć, które robię korzystają znajomi, przyjaciele, a nawet nieznajomi, których potrzeba morsowania zagania przypadkowo w moje sąsiedztwo. Fotografuję dla nich i dla siebie. Dla siebie dlatego, bo ciągle wierzę w to jedno ujęcie, które kiedyś rzuci świat na kolana. I wierzę też w to, że taka systematyczna, cotygodniowa fotorelacja będzie po latach ciekawym zapisem historii. Historii, która dzieje się właśnie tu i teraz...

Podsumuję ten przydługi wstęp: zbieram na nowe i pewne narzędzie w mojej misji dokumentowania morsów, na obiektyw 70-200 mm. Za każdą złotówkę, za każdą cegiełkę będę wdzięczny również Tobie! I z góry pięknie dziękuję!!!

Grzegorz