To pierwszy rok posługi naszych Sióstr Orionistek w nowej placówce misyjnej w Tabora i pierwsze święta z dziećmi w szkole dla głuchoniemej i niedosłyszącej młodzieży. Dzieciaki tam nie marzą o prezentach, ale o tym, by mogły się uczyć zawodu. Po szkole podstawowej, która trwa 6 lat i gdzie uczą się czytania, pisania, matematyki i języka migowego w zasadzie nie ma już dla nich żadnych szans rozwoju i wracają przeważnie do swoich domów, by pomagać w gospodarstwie. Widzą, że inne dzieci mogą się kształcić, mogą iść dalej i dla nas wszystkich jest to bardzo bolesne.

Dlatego w diecezji powstał projekt rozpoczęty w latach 70 przez innych misjonarzy. To szkoła przysposabiająca do zawodu głuchonieme dzieciaki.

Teraz odpowiedzialne za szkole są nasze Siostry. Niestety od lat 70 mało co się tu zmieniło, grupka dzieci jest niewielka, bo nie stać ich na opłaty.

Rozpoczęliśmy tam adopcję na odległość, by dać im choć niewielkie wsparcie w edukacji, teraz czas, by polepszyć im standardy. W szkole wielu narzędzi i przyrządów po prostu nie ma lub ich brakuje. Dlatego chcielibyśmy dać im niewielkie prezenty świąteczne – bardzo praktyczne!

Po rozmowach z Siostrami na początek chcielibyśmy zakupić maszynę Overlook – 200 euro

Dwa stoły do krojenia – 200 euro

Materiały, nici, drobne narzędzia tj nożyczki, noże, papier do projektowania szablonów – 100 euro

Dla chłopców do klas stolarskich:

Małe piły ręczne, dłuta, pilniki, gwoździe, wkręty, ostrza, papier ścierny – 500 euro

Łącznie potrzebujemy na początek ok 1000 euro

Dzieci nie maja na opłaty, więc zamiast na lekcje chodzą w pole pracować na ziemiach uprawianych przez nauczycieli, za to zabezpieczją sobie wyżywienie w szkole a nauczyciele sprzedając plony dzielą między siebie pieniądze, bo w szkole nie mają wynagrodzenia. Nie mają, bo dzieci nie płacą. Zamknięte koło, w które opatrznościowo Pan Bóg wstawil nasze Siostry, by zmienić jego bieg i otworzyć na lepszą przyszłość. Adopcja pomoże w opłatach za szkołę, a teraz kolejny krok to wyposażenie klas i stworzenie miejsca do pracy i nauki. Takie świąteczne marzenie w Tabora. By rozpocząć kolejny rok w klasie, a nie w polu.