Cayon to całe moje życie. Wymarzony i wyczekany przez trzynaście lat psi przyjaciel. Od pierwszej chwili stał się moim światem, który trzy tygodnie temu zaczął się sypać...

Z Cayonem poznaliśmy się niespełna trzy lata temu, to on wybrał mnie i od tej samej chwili zawładnął moim sercem.

Cayon jest berneńczykiem, który jest łagodny, opanowany i towarzyski. Emanujący psim ciepłem i miłością. Znany i lubiany przez wszystkich...

Trzy tygodnie temu Cayon z dnia na dzień stał się osowiały, niechętny do zabaw i spacerów, które tak uwielbia. Pojawiły się nieustające wymioty, omdlenia i kompletny brak apetytu...

Pierwsze wizyty u weterynarza zakładały zwykłe zatrucie pokarmowe. Zastrzyki, antybiotyki i oczekiwanie na poprawę... która niestety nie nadeszła.

Kolejne dni upływały pod znakiem kroplówek, leków, zdjęć USG i RTG, które nie pokazywały nic więcej, a stan mojego przyjaciela nie poprawiał się. Lekarze stawali na rękach by jak najmniej inwazyjnie rozwiązać problem. Po wielu długich próbach stwierdzono, że leki w ówczesnej sytuacji nie wystarczą, a konieczna będzie operacja...

Długi, przeszło czterogodzinny zabieg zakończył się koniecznością resekcji jelit. Ciało obce, stan zapalny, martwica...

To wszystko spadło na mnie jak grom z jasnego nieba,ale wiedziałam, że nie mogę się poddać, bo On na mnie liczy tak samo jak ja zawsze mogę liczyć na niego.

Wciąż walczymy o powrót do naszej wspólnej codzienności. Niestety droga, która jest przed nami jest dość długa, a ponadto kosztowna...

Specjalna dieta, kroplówki, leki, zastrzyki, nieustające kontrolę to wszystko pochłania pieniądze, których niestety już nie mam. Nie chcę się poddać, bo wiem, że nie mogę, ale z każdą wizytą coraz ciężej znaleźć mi na to środki.

Będziemy wdzięczni za każde wsparcie i obiecujemy, że gdy tylko wstaniemy na łapy znajdziemy sposób by zrewanżować się po stokroć za całe dobro!