Halina i jej dorastające córki nie mają gdzie mieszkać. Posiadanie godnego miejsca do życia to nie jest przywilej - to prawo człowieka. Jak to jest możliwe, że w XXI w. samotna, bezrobotna matka wychowująca dwie córki mieszka w jednym pokoju w towarzystwie szczurów? Dziś chcemy Was prosić, aby zatrzymać serię nieszczęść w życiu 44-letniej Haliny.

Halina w wieku ośmiu lat została sierotą. Pobyt w domach dziecka i ośrodkach wychowawczych zaburzyły jej harmonijny rozwój emocjonalny i społeczny. Pierwszych trzech synów kobiecie odebrało państwo. Znaleźli się w rodzinach zastępczych i adopcyjnych. Potem na świecie pojawiły się dwie dziewczynki. Halina wychowuje je samotnie. Kobieta całe życie korzysta ze wsparcia socjalnego, żyje w nieprawdopodobnym ubóstwie. Stać ją jedynie na wynajem lokum za kilkaset złotych, są to zwykle warunki opłakane. Obecnie mieszka na obrzeżach Opola Lubelskiego, w starej chacie zawierającej dwie izby - jedna spełniająca funkcje sypialni i pokoju dziennego oraz druga - w której kobieta przygotowuje posiłki. Jej utrapieniem jest brak łazienki, ale jeszcze większym - szczury. Z powodu bliskości stawów gryzoni jest tu zatrzęsienie.

Dziewczynki dorastają (obecnie mają 12 i 14 lat). Marzą o własnym pokoju, o łazience, o możliwości umycia się w ciepłej wodzie. O zaproszeniu koleżanki do domu. Halina marzy o odnalezieniu i ugoszczeniu synów... Te proste zwyczajne potrzeby nigdy jeszcze nie zostały zaspokojone.

Halina otrzymała niedawno propozycję lokalu socjalnego od gminy Opole Lubelskie. Był to niewyremontowany jeden pokój, z piecem węglowym, ze wspólną toaletą w korytarzu, bez łazienki. Zapoznawszy się z tymi warunkami uważamy, że urągają one godności człowieka.

Przypomnijmy że artykuł 25 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka obejmuje prawo do odpowiednich warunków zamieszkania, będących częścią składową prawa do odpowiedniego poziomu życia. Prawo każdej kobiety, każdego mężczyzny i dziecka do uzyskania i utrzymania bezpiecznego domu w społeczności, w której mogą żyć w pokoju i godności.

Zbieramy na wynajem godnego mieszkania dla Haliny i jej córek. Prosimy Was o pomoc.

Katarzyna Michalak - dziennikarka, społeczniczka

Romana Rupiewicz - historyczka sztuki, społeczniczka

Wnętrze izby, w której śpią Matka i Córki

Jedyne miejsce (w tzw. przybudówce) w którym można się umyć

Tu można przygotować posiłek, ale kuchenka nie działa. Butla gazowa ustawiona jest w gospodarczej komórce poza chatą.

wnętrze komórki w której Halina gotuje..

Wejście do chaty. Dziewczynki mimo dramatu uśmiechają się do nas, prosząc o nasze wsparcie.