Celem zrzutki jest zgromadzenie środków na pół roku leczenia choroby mojej przyjaciółki

Znamy się chyba od zawsze…Pamiętam, jakie szalone i beztroskie byłyśmy jako nastolatki. Lidka zawsze była uśmiechnięta, silna i przebojowa. Nieraz zastanawiałam się, skąd ma tyle energii. Wpadam na niezapowiedzianą kawę, a Ona w perfekcyjnym makijażu, dzieci w nienagannie wyprasowanych T-Shirtach, w wazonie świeże kwiaty, a na stole domowe ciasto, które w dodatku można byłoby jeść z podłogi:) Szczęśliwa żona i mama wspaniałych chłopców…

Jesień 2018

Aż nagle powoli Lidka zaczęła przygasać… W naszych rozmowach coraz częsciej pojawiało się pytanie ,,Jak się dziś czujesz?”. Była masakrycznie zmęczona. No tak tylko, która mama dwójki dzieci na etacie jest wypoczęta? Musisz się wyspać, zwolnić tempo- chociaż na chwilę i wszystko wróci do normy. Tak wtedy myślałam…

Zima 2018

Samopoczucie Lidki cały czas się pogarszało, doszły bardzo niepokojące objawy neurologiczne. Rozpoczęło się szukanie przyczyny i pobyty na odzdziałach różnych szpitali. Wszyscy wokół zamarli, kiedy lekarze zaczęli podejrzewać stwardnienie rozsiane i pojawiały się wizje różnych innych poważnych chorób. Hej, przecież wcale nie tak dawno przeszli ciężkie chwile, gdy starszy syn Lidki urodził się w 29 tygodniu ciąży z masą zaledwie 1200 gramów! Przez kilka długich miesięcy drżeli wtedy o jego życie i zdrowie. A tu kolejne zakręty...

Wiosna 2019

Czarne scenariusze nie potwierdziły się. Ufff wszyscy odetchnęliśmy z ulgą – to tylko neuroborelioza. Nikt z nas wówczas nie przypuszczał, że choroba okaże się tak podstępna, a walka z nią wyjątkowo trudna i kosztowna. Lekarze zalecili miesięczną kurację antybiotykiem dożylnym i na tym ich rola się skończyła. To zadziwiające, że tyle trąbią o kleszczach w mediach, a jak już ktoś zachoruje, to bezradnie załamują ręce. Po powrocie do domu było tylko gorzej. Bywały dni, kiedy Lidka nie miała siły podnieść się z łóżka, słaniała się na własnych nogach, była cieniem samej siebie. Okropne bóle stawów, kręgosłupa, mrowienia i drętwienia nóg nie pozwalały jej wykonywać codziennych czynności.

Zaczyna się jeżdżenie po całej Polsce, drogie badania i wizyty u lekarzy, które zwykle kończyły się rozczarowaniem. Lidka postanawia szukać alternatywnych metod leczenia, łapie się wszystkiego – od lekarzy medycyny tybetańskiej, poprzez bioenergoterapeutów, po naturoterapeutów, którzy jednym chórem powtarzali – borelioza to choroba nieuleczalna, trzeba zrobić wszystko, aby wzmocnić organizm i wprowadzić chorobę ( jak się potem okazało nie tylko boreliozę, a szereg innych patogenów tzw. koinfekcji) w stan remisji, aby objawy zaczęły się stopniowo cofać. Aby można było w miarę normalnie żyć...

Obecnie

Neuroborelioza jest skomplikowaną i trudną w leczeniu chorobą, a chorzy są zdani wyłącznie na siebie. W zastraszającym tempie powoduje zmiany w mózgu i całym organizmie, które często są nieodwracalne. Choroba wykluczyła Lidkę z życia zawodowego, jak i towarzyskiego. Z każdym dniem odbiera jej skutecznie radość z życia, a dzieciom ich ukochaną mamę.

Finansowanie kosztownego leczenia odbywa się wyłącznie z prywatnych środków i wsparcia rodziny. Miesięczne koszty terapii (biorezonans w Warszawie, fitoterapia, generator plazmowy, suplementy ziołowe z USA i Japonii, rehabilitacje itd.) to około 3.500 zł. Bez pomocy rodziny i najbliższych lecznie już dawno musiałoby zostać zaprzestane. Niestety i ich zasoby finansowe powoli się wyczerpują.

Dlatego zwracam się do wszystkich bliskich, znajomych, przyjaciół Lidki oraz ludzi dobrego serca z prośbą o wsparcie tej akcji. Celem zrzutki jest zgromadzenie środków na pół roku leczenia choroby.

Pomóżmy Lidce odzyskać dawne życie. Wiem, że Ona dla nas zrobiłaby to samo!