Dzień dobry!

Nazywam się Piotr Soboczyński, jestem profesjonalnym grafikiem na etacie i tuż przed 40-tką postanowiłem zostać fotografem, czyli rozwinąć swoje umiejętności zawodowe w sposób komplementarny. Kilka miesięcy temu otrzymałem od rodziny nieprzydatny już nikomu Sony Alpha 390 z obiektywem kitowym, po czym zagłębiłem się w tematykę fotografii profesjonalnej i przerobiłem mnóstwo teorii. Gdy już pojawiły się podstawy, rozpocząłem praktykę: dokupiłem jedne z lepszych obiektywów dostępne dla tego modelu (Minolta 28-80 oraz 70-210 flinta) i... się zaczęło.

Ludzie, obiekty, krajobrazy, architektura - robienie zdjęć we wszystkich tych kategoriach szybko pozwoliło mi dojść do sporej wprawy w zdobywaniu dobrych lub doskonałych ujęć i korzystać z możliwości, które daje porządny lusterkowiec. Szybko moim ulubionym trybem stał się priorytet przysłony pozwalający na manipulację głębią ostrości - czyli rozmazaniem lub wyostrzaniem tła poza przewodnim obiektem zdjęcia. Co do zasady, wychodziły nieźle ale też na te pierwsze etapy szybkiej i skondensowanej nauki przypadł sezon ciepły - czyli że większość zdjęć robiona została poza obiektami zamkniętymi, z reguły dobrze nasłoneczniona przez światło naturalne. Szczytowym osiągnięciem jest dla mnie póki co zorganizowanie sesji poślubnej w pięknym parku w Zatoniu pod Zieloną Górą - wtedy jeszcze darmowej.

Przeszkody pojawiły się po przejściu do miejsc oświetlonych sztucznie. Dwie ostatnie sesje powstały na życzenie obcych mi dotychczas osób - szukając doświadczenia zaproponowałem darmowe sesje na social mediach i tak powstały chrzciny w kościele oraz eleganckie, oficjalne, okrągłe urodziny pewnej pięknej kobiety. Mimo wszelkich starań i ciężkiej pracy nad ustawieniami i stabilizacją obrazu, ostrość zdjęć pozostawiała dużo do życzenia a w warunkach niejednolitego sztucznego światła często trzeba było posiłkować się dodatkowym ISO (czyli sztucznym światłem wprowadzanym do aparatu), co prowadziło do powstawania sporych szumów - czyli popularnego ziarna - na obrazie.

Jestem grafikiem, doskonale znam programy do edycji zdjęć i koniec końców usługodawcy dostali zdjęcia dobre lub bardzo dobre, natomiast trzeba było poświęcić sporo godzin dodatkowej pracy, żeby efekt był zadowalający na tyle, bym mógł zostać polecony w przyszłości przyjaciołom przyjaciół.

Stąd ta zrzutka. Nie dorobiłem się jeszcze budżetu pozwalającego na zakup droższego aparatu. Jestem nauczony obsługi lustrzanki, zatem pozostałbym przy tego rodzaju sprzęcie. Dodatkowo, w trakcie obsługi zleceń szybko zrozumiałem, że bardzo istotnym elementem jest długa wydajność akumulatora, który w moim obecnym sony pozwala zrobić grubo ponad 1000 zdjęć z jednego naładowania, podczas gdy bateria w bezlusterkowcu to ledwie 300-350 sztuk, co oznacza przymus posiadania kilku baterii i ich wymiany podczas pracy.

Nie mam konkretnych oczekiwań pod tytułem nowy aparat wyposażony w odpowiednie, również nowe obiektywy. Póki co, moim marzeniem jest wejść w posiadanie legendarnego Nikona d750 wraz z dwoma najbardziej potrzebnymi obiektywami, bo ten konkretny używany model pozwoliłby mi bez problemu zarobić na dalsze, już bez zbędnych stresów, czy kolejne partie zdjęć da się porządnie obrobić i jak długo będzie to znów trwało. Pełnia szczęścia na dziś.

nie wiem, do czego doprowadzi ta zrzutka. Może spotka się z machnięciem ręką, może ktoś łaskawy się nad nią pochyli, może ktoś zwyczajnie udostępni wspomnianego wyżej Nikona, kto wie? Wówczas mógłbym zamknąć zrzutkę i zwrócić ewentualnie wpłacone środki, bo cel zostałby osiągnięty w posób alternatywny...

Jedno wiem na pewno. Pięciu największym darczyńcom z przyjemnością zorganizuję darmowe sesje fotograficzne dowolnego rodzaju, prawdopodobnie niezależnie od miejsca zamieszkania. Co roku odbywam wycieczkę przez Polskę na jednośladzie i zwyczajnie zaplanowałbym ją tak, żeby zawitać pod odpowiedni adres.