Pozwólmy IRZE godnie żyć i odzyskać wiarę w ludzi, okażmy jej wsparcie !

Mówi się, że nieszczęścia chodzą parami.

Ale żeby tak zaraz całymi stadami???

Ile może znieść człowiek, który dzień w dzień i noc w noc kręci się na upiornej karuzeli nieszczęścia?

A ona- IRA sama bez rodziny - znosi.

Żyje w cieniu, w milczeniu, w osamotnieniu, liżąc rany, które zadała jej choroba i nieczuli ludzie.

Najwierniejszymi jej przyjaciółmi okazały się zwierzęta- sparaliżowana kotka i pies przywieziony z Ukrainy. No i jeszcze garstka osób poruszonych ogromem jej nieszczęścia.

IRA- wartościowa , przyzwoita kobieta z sercem na dłoni- uciekła przed wojną, aby u nas znaleźć odrobinę dobra i spokoju.

Niestety, los napisał dla niej łzawy scenariusz: rak, operacje, chemie, krótkie okresy remisji, nieustanna walka z groźnym przeciwnikiem.

Po kolejnym okresie hospitalizacji IRA stanęła przed wyborem: Umrzeć  jako bezdomna z braku opieki i głodu pod mostem ?

IRA  pozostała bez środków do życia i leczenia. Ma dwie stomie, grozi jej eksmisja z wynajmowanego mieszkanka.

ZUS nie wypłacił kobiecie zasiłku chorobowego, chociaż pracowała ciężko i uczciwie na cały etat.

Jednak pazerna pracodawczyni zarejestrowała nieświadomej kobiecie zatrudnienie tylko na ćwierć etatu.

W tej beznadziei IRA ma nadzieję, bo wierzy , że ludzie są dobrzy . Najbardziej martwi się o los kota i psa.

Co dalej z kobietą, która znalazła się na obcej ziemi?  Której grozi eksmisja i głód.

Która walczy ze straszną chorobą.

Na obcej ziemi, ale czy musi być tą obcą. Skazaną na ból, głód, bezdomność, samotność.

Jest człowiekiem. Przyzwoitym , wartościowym człowiekiem.

Udzielając ,chociażby skromnego wsparcia , nie zbiedniejemy, a wzbogacimy własne człowieczeństwo.

Bądźmy ludźmi!

IRA pełna pokory i życzliwości nie ma odwagi prosić o wsparcie. Ona się tylko przyjaźnie uśmiecha, potwierdzając słowa Miłosza: „Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna”.

Inicjujemy zbiórkę i błagamy o wsparcie !

Na dzień dzisiejszy ma dług z tytułu wynajmu mieszkania około 7 tys. zł. , na który się składa nie opłacony czynsz za maj

i czerwiec 2024r.gdy leżała w szpitalu oraz lipiec i sierpień 2024r.

Musi też jeść, kupować leki, zapewnić karmę dla  kotki  SONI ( leczenie sparaliżowanego kota zapewnia Fundacja KOTIKOWO )

i psa zabranego z Ukrainy, kontynuować leczenie i dojeżdżać do szpitala na zabiegi i chemię .

 Każdy grosik na wagę złota i życia ludzkiego.