Jestem niepełnosprawną żoną i matką. Wraz z mężem kilka lat temu wyjechaliśmy ze Stalowej Woli - naszego miasta rodzinnego - do Lublina, by tam rozpocząć studia, równocześnie podejmując pracę zawodową: mąż na podstawie umowy zlecenie, gdzie tylko choć na chwilę pojawiała się taka możliwość, ja natomiast zdalnie w charakterze analityka internetowego na podstawie umowy o pracę tymczasową, przedłużanej przez cztery lata aż do dnia, w którym otrzymałam wypowiedzenie od pracodawcy, co miało miejsce na miesiąc przed ślubem. Pogarszający się stan zdrowia nie pozwolił mi na poszukiwanie i podjęcie nowej pracy. Obecnie jestem po kolejnej operacji neurochirurgicznej, dzięki której mój stan ogólny bardzo się poprawił, co pozwala mi mieć nadzieję i planować dokończenie przerwanych studiów, jednocześnie aktywnie poszukując pracy. W tym celu zarejestrowałam się w agencji zatrudnienia dla osób niepełnosprawnych i w niedługim czasie rozpoczęłam szkolenie, a po nim staż na zdalnym stanowisku teleinformatycznego pracownika kancelarii prawnej. Po jego zakończeniu podpisano tam ze mną umowę o pracę, którą wykonywałam przez niespełna rok. Aktualnie kończę kolejne szkolenie, mające podnieść kwalifikacje zawodowe, po którym czeka mnie trzymiesięczny płatny staż, którego odbycie zwiększy - mam nadzieję - moje szanse na zatrudnienie. Równolegle też z początkiem roku szkolnego za namową przyjaciół i wzorem męża, który już od roku kontynuuje, w tym roku szkolnym rozpoczęłam naukę w szkole policealnej w kierunku terapii zajęciowej. Jednakże, aby to było możliwe, by móc kontynuować naukę, a w przyszłości może skończyć rozpoczęte studia, po odbytym szkoleniu podjąć staż, a po nim może podjąć pracę zawodową, potrzebuję funduszy na zakup sprzętu komputerowego, inwalidzkiego skutera elektrycznego oraz wynajęcie dla niego miejsca postojowego. Montaż barierki przyschodowej między parterem a pierwszym piętrem kamienicy, gdzie wraz z rodziną wynajmuję mieszkanie, pozwoliłby mi na w pełni samodzielne poruszanie się poza miejscem zamieszkania i ułatwił tym samym podejmowanie zwyczajnych zadań żony i matki, bez konieczności zbytniego angażowania w tych kwestiach osób trzecich. Pozwoliłoby to też odciążyć męża, który zaoszczędzony w ten sposób czas, poświęcany do tej pory w dużej części na pomaganie mi w codziennym funkcjonowaniu, mógłby przeznaczyć na kontynuowanie rozpoczętej nauki w szkole, dającej możliwość podjęcia w niedalekiej przyszłości ciekawej, a przede wszystkim stałej pracy, co przełożyłoby się nietylko na podniesienie statusu społecznego męża, ale i poprawę sytuacji ekonomicznej całej naszej rodziny w dluzszej perspektywie. Każda wpłacona tu złotówka jednak w pierwszej kolejności pozwoliłaby płynniej regulować bieżące opłaty z tytułu użytkowania wynajmowanego przez nas mieszkania, a w dalszej perspektywie może nawet pomogła spełnić marzenie całej naszej rodziny o własnym kawałku podłogi (a kto wie - może i trawnika wokół ;-), które na dziś wydaje się tak boleśnie nierealne, zarówno z powodu braku środków, jak i możliwości ich zdobycia choćby drogą kredytową (wysokość uzyskiwanych dochodów nie pozwala na ubieganie się o przyznanie kredytu), a które spełnione dałoby nam poczucie życiowej stabilizacji, a naszej dziś już siedmioletniej córeczce Hiacyncie, obecnie uczennicy klasy „0”, a jednocześnie - dzięki wsparciu wielu ludzi dobrej woli - rozwijającej już kolejny rok ogromną pasję muzyczną i wielką miłość do tańca w ognisku baletowym i pragnącej rozpocząć naukę w szkole muzycznej w klasie skrzypiec - upragniony widok pogodnych twarzy rodziców, których troski codzienności bezlitośnie okradają z radości. Za każdą pomoc, za dołożenie choćby najmniejszej cegiełki na drodze do realizacji tego celu Wszystkim Darczyńcom już teraz, w imieniu rodziny i własnym, z całego serca dziękuję.