Akt desperacji, akt szaleństwa, ale i ostateczna deska ratunku. Nie chciałabym, obnażać mojej sytuacji tu, na głównej stronie. Dla każdej osoby zainteresowanej, która chciałaby wesprzeć mnie w celu-opowiem historie mojego życia. W szybkim skrócie....jestem mamą dwójki dzieci...obecnie nastolatków....od 15lat wychowuje je sama, bez wsparcia biologicznego ojca(zawodowego żołnierza), za 9mies. jedno z moich dzieci osiągnie wiek pełnoletności, a ja muszę stoczyć batalie sądową z ich ojcem , aby zabezpieczyć wysokość alimentów na ich rzecz, tak by dzieci nie musiały się z ojcem szarpać po sądach. Obecnie ojciec płaci po 350zł na jedno dziecko-alimenty ściągane są przez komornika. Mówią, że na wszystko w życiu musi przyjść czas, albo trzeba dojrzeć- to właśnie u mnie kiełkuje ten proces. Będąc w związku małżeńskim z ojcem moich dzieci, zaciągnęliśmy wspólnie mnóstwo kredytów, niektóre z nich były również na nas samych. Po rozwodzie, z dwójka małych dzieci, marnymi alimentami nie było mnie stać na spłacanie rat.... zadłużenie i spirala rosła...obecnie urosła do gigantycznych rozmiarów. Pracuje na dwóch etatach, postanowiłam wziąć się w garść i zacząć spłacać długi, dogadać z komornikiem. Pieniądze przeznaczę głównie na zakup laptopa do nauki dla syna-poprzedni używany już nieopłacalny do kolejnej naprawy, zapłacę za adwokata na sprawie alimentacyjnej, pokryję część kosztów związanych z pasjami dzieci(literatura,naukę języków obcych oraz sport(syn trenuje football flagowy). Jeżeli środki mi na to pozwolą to kupie materiały do remontu pokojów dzieci i nowe umeblowanie.