15 września 2024 roku był dla mnie dniem przełomowym, tak jak dla powodzian z kotliny kłodzkiej oraz innych poszkodowanych przez wielką wodę, którzy oprócz dobytku całego życia stracili cząstkę siebie - wspomnienia,pamiątki,historię zapisaną na zdjeciach.W jednej chwili kiedy życie ludzkie zostało przewrócone do góry nogami, obudziła się we mnie natychmiastowa chęć niesienia pomocy. Wraz z moją rodziną postanowiliśmy przygotować i rozwieść pierwsze ciepłe posiłki. Wielkim wyczynem nie było ugotowanie 300 porcji lecz samo dotarcie do poszkodowanych.To co zobaczyliśmy na miejscu rozdarło nasze serca i jeszcze bardziej napędziło mnie do dalszej pracy. Kilka razy w tygodniu dojeżdżając z ciepłym posiłkiem poznałam historię wielu ludzi w różnych zakątkach Kotliny. Dowiedziałam się jakie są ich potrzeby, pragnienia i marzenia na daną chwilę, ale tak naprawdę potrzebowali kogoś kto ich wysłucha i da nadzieję na lepsze jutro. Nie patrząc na swoje potrzeby zrezygnowałam ze swoich planów i nie zważając na koszty zaczęłam gotować i rozwozić tak ważny dla nich i wolontariuszy ten ciepły posiłek, często jedyny w ciągu dnia. Jeżdżąc do potrzebujących poznałam również ludzi w ciężkiej sytuacji życiowej dla których przysłowiowy talerz ciepłej zupy jest naprawdę czymś niecodziennymi .Choć dla niektórych powódź już dawno się skończyła, rzeczywistość jest inna. Ponad 3 miesiące po powodzi nadal jestem w trasie z ciepłym posiłkiem,dobrym słowem i wsparciem. Dzięki mojej sile walki,ludziom dobrej woli i Wam chcę kontynuować swoje dzieło. Celem zrzutki jest nie tylko zakup produktów do gotowania, potrzeby są ogromne - gaz, prąd, koszty dojazdu, jednorazowe naczynia oraz sprzęt.Dajmy szansę ludziom na trochę godności w tych trudnym dla nich czasie. Ania 🧑‍🍳