Karol to młody mężczyzna, który od początku swojego życia musi walczyć z przeciwnościami losu. Urodził się w wielodzietnej rodzinie, jako 13 dziecko. W wyniku powikłań okołoporodowych dotknęło go porażenie 4 kończynowe. Był osobą poważnie niedowidzącą, nie chodzącą. Musiał poddać się do tej pory, aż 10 operacjom związanymi z nogami, oczami, przepukliną przełykową, biodrami, stopami. Obecnie Karol widzi, ale nadal nie porusza się samodzielnie.

Karolem zajmuje się głównie mama, które obecnie ma 73 lata i coraz mniej sił do opieki nad synem. Jego ojciec zmarł wiele lat temu. Matka zawsze wierzyła w swojego syna i nigdy się nie poddała. Karol zaczął mówić w wieku 6 lat, ukończył szkołę podstawową i średnią oraz studia licencjackie na wydziale zarządzania.

Karol każdego dnia walczy o swoja sprawność i samodzielność. Jednak to nie zawsze wystarcza… Ogromną przeszkodę stanowi brak funduszy. Głównym czynnikiem utrudniającym mu codzienne funkcjonowanie jest stary, 12 letni, zbyt mały wózek, z którego już dawno wyrósł. Rodzina nie ma pieniędzy na nowy, z napędem,  który umożliwiłby Karolowi samodzielne wyjścia z domu – choćby do sklepu, czy do znajomych. Obecnie Karol nie w zasadzie możliwości wyjść z domu bez swojej mamy.

Ostatnio Karol odbył prywatną konsultację z lekarzami i rehabilitantami. Usłyszał niesamowicie dobre wieści, których w życiu by się nie spodziewał. Lekarze orzekli, że Karol jest w stanie stanąć na nogi i być może chodzić za pomocą laski czy balkoniku. Wymaga bardzo intensywnej rehabilitacji. Jej koszt oceniono na 23 tyś zł miesięcznie w klinice w Otwocku podczas turnusu rehabilitacyjnego. To jest koszt jego samodzielności… To jest koszt jego chodzenia.

To, co dla osób sprawnych jest zwykłą codziennością dla Karola jest obecnie niemożliwe. Każdego dnia musi walczyć z bólem i swoimi ograniczeniami. Zabierzmy nieco trosk rodzinie i pozwólmy Karolowi na realizację swoich marzeń i planów. Każda wpłata ułatwi mu codzienne funkcjonowanie i przybliży go do upragnionej samodzielności.

Karol nie prosi o nowe buty, komórkę, czy wyjazd zagraniczny. Podarujmy mu lepszą przyszłość.

Priorytetem jest wózek.  A może nawet uda nam się podarować mu możliwość chodzenia dzięki kilku miesięcznej rehabilitacji

…