Kristina, Marina, Kira i Uliana.

Zamieszkały z nami w Szczecinie 6 marca.

Przyjechały z Dniepropietrowska.

Uciekły.

Na decyzję o wyjeździe z kraju, w którym toczy się wojna miały dosłownie chwilę.

Trudna decyzja! Myśl o bezpieczeństwie dzieci przeważyła wszystko.

Kilka dni podróży – choć podróżą trudną ją nazwać, i są z nami.

1838km od domu. Domu, w którym zostawiły mężów, ojców, babcie, dziadków.

Zostawiły pracę, marzenia, szkoły, przyjaciół. Zostawiły radość.

Staramy się jak możemy radości odrobinę przywrócić. Wspieramy w każdej postaci.

Wszystkie możliwe formalności załatwione. Najważniejsze rzeczy potrzebne do życia są.

Pokazujemy, wskazujemy, pocieszamy, rozmawiamy. Uczymy się od siebie.

Jest dużo smutku, zmartwień ale i uśmiechu i radości. Jak to w dużej rodzinie.

Jest nas teraz ósemka. Przepraszam, dziewiątka z Frajdą na czele :)

Uliana lat 8, Kira lat 12 chodzą do szkoły.

Gdy udało się załatwić im miejsce w tej samej placówce, pierwszy raz słyszałam taki okrzyk radości!

Pierwszego dnia było duuuużo emocji!

Kristina i Marina - ich dzielne mamy. Podziwiam ich siłę i walkę!

Smucą mnie ich smutki, cieszą małe sukcesy.

Gotują świetny barszcz :)

Udało nam się znaleźć dla nich pracę!

Od tygodnia, choć na kilka godzin, myśli skupiają się na czymś "zwyczajnym".

Zrobiliśmy sporo ale sami nie damy rady pomóc im stanąć na nogi.

Stąd prośba do Was kochani.

Wierzymy, że z Waszą i naszą pomocą dostaną szansę na lepsze jutro.

Zrzutka jest po to, aby zagwarantować im pierwsze miesiące w samodzielnym, wynajmowanym mieszkaniu.

Kaucja, koszt wynajmu, czynsz, opłaty to spora kwota, którą nie dysponujemy.

Dziewczyny pracują i za jakiś czas ustabilizuje się ich sytuacja finansowa. Początek jednak będzie trudny.

Dlatego tak ważne jest finansowe wsparcie choćby najmniejszą kwotą.

Pomożecie pomóc?

Gosi i Wojtek