W lipcu zeszłego roku Teoś musiał zostać poddany zabiegowi sanacji jamy ustnej. Wydawać by się mogło, że to prosty zabieg, nieniosący za sobą żadnego ryzyka. Niestety w jego wyniku odporność Owieczka spadła. Po dwóch tygodniach zachorował na mykoplazmę. Do tego przyplątała się również IMHA. Z tych powodów musiał dostawać silny antybiotyk oraz sterydy w dawce immunosupresyjnej. Niezwykle rzadko zdarza się, żeby ten sposób leczenia wywoływał posterydowe zapalenie mózgu. Jednak jak powszechnie wiadomo Teodor nie był zwykłym psem, więc "zafundował" zarówno sobie, jak i nam niezwykłe przeżycia związane z jego leczeniem, które trwało do października. Koszty leczenia, leków oraz wizyt u specjalistów wyniosły kilka tysięcy złotych i mocno nadszarpnęły mój budżet. Zima również nie była zbyt łaskawa dla jego starych nóżek, musieliśmy wdrożyć dodatkowe suplementy oraz na stałe wprowadzić lek przeciwbólowy w postaci Librelli. Myślałam, że odetchniemy wiosną. Nic bardziej mylnego. Trzustka Teodora odezwała się tuż przed świętami wielkanocnymi. Koszty leków i kroplówek rosły, ale stan Teosia poprawiał się, więc walczyliśmy dalej. Niestety stan zapalny trzustki wpłynął również na pracę nerek. Musieliśmy utrzymać kroplówki oraz wdrożyć nowy, jeszcze droższy probiotyk obniżający poziom mocznika. Miesięczny koszt jego stosowania początkowo wynosił prawie 350 zł. Niestety później musieliśmy podwoić zalecaną dawkę, a tym samym wydatki na probiotyk wzrosły do prawie 700 zł miesięcznie. W tak zwanym międzyczasie koszty pozostałych leków przyjmowanych przez Teosia poszły znacząco w górę. Musieliśmy również wdrożyć laseroterapię oraz rehabilitację manualną. Wtedy dotarłam do kresu zadłużenia, ale nie mogłam tego przerwać, bo stan Owieczka ulegał widocznej poprawie.

Teosia już nie ma, ale jego zobowiązania zostały. Kwota zbiórki nie pokrywa ich w pełni, jednak wiem, że czasy są ciężkie dla wszystkich, więc każda, nawet najmniejsza wpłata jest dla mnie cenna.