Zaczęło się to rok temu. Poczułam się bardzo źle, myślałam że to stres. Po wezwaniu pogotowia okazało się że mogłam przejść mikro udar. Wizyta w szpitalu tomografia która nic nie wykazała. Trzeba szukać przyczyny gdzie indziej. Chodziłam od lekarza do lekarza psychiatra, neurolog. Kolejne badania. Wkoncu dostałam skierowanie na rezonans . Wynik zaskoczył nie tylko mnie ale i moja rodzinę zanik oliwkowo-mostowo-móżdżkowy. Szok i nie dowierzanie. Choroba nie uleczalna. Teraz wiedziałam skąd przyczyny że nie potrafię dobrze mówić, mama zachwiania równowagi, moje pismo jest takie jakby pisało to dziecko które uczy się pisać. Wiem że jestem chora ale nie chce się poddawać chce żyć dla dzieci, wnuków. Pracowałam a w tej chwili nie mogę iść do pracy. Chce żyć normalnie. Potrzebuję wsparcia żeby zacząć rehabilitację. Wiem że może to nie przynieść żadnych efektów ale nie chce się poddawać. Mam dla kogo żyć.