Witajcie, postanowiliśmy założyć zrzutkę* gdyż potrzebne nam środki na zorganizowanie wymarzonej wystawy. Podczas pobytu rezydencyjnego ( maj – czerwiec 2023) realizujemy projekt MAŚĆ i budujemy multidyscyplinarną wystawę w Ustce. Jednym z celów naszego pobytu jest wejście w kontakt z lokalną społecznością kobiet, poznanie ich talentów, historii i wplecenie ich pierwiastka w naszą wystawę. Zaplanowałyśmy także działania w przestrzeni publicznej, bezpłatne warsztaty i Kręgi Kobiet.

Instytucja zapewnia nam zakwaterowanie, przestrzeń wystawienniczą oraz możliwość korzystania z pracowni, jednak koszty materiałów do pracy, transport, ubezpieczenie i druk dokumentacji na wystawę oraz wywołanie fotografii leży po naszej stronie. W związku z tym, zwracamy się do Was z prośbą o wsparcie finansowe naszej zrzutki.

W zamian za to, chcemy dać to co mamy najcenniejsze – naszą sztukę.

MAŚĆ dotyczy poszukiwania tożsamości i tworzenia przestrzeni, w której można ją odkrywać. Cały dwumiesięczny okres rezydencji będziemy traktować jako rytuał zagnieżdżania się w nowym miejscu, oswajania go i poznawania.

W tym celu będziemy realizować działania artystyczne oparte o:

• archiwa ( w tym literaturę i legendy dotyczące historii kobiet z portowego miasteczka Ustki i okolic)
• prace plenerowe ( duże znaczenie ma położona w Słupsku Baszta Czarownic i jej herstoria, miejscowe biblioteki i muzea),
• współpracę z miejscowymi Kobietami Mocy: szeptunkami, zielarkami, uzdrowicielkami i działaczkami społecznymi
• prowadzenie bezpłatnych warsztatów i Kręgów Kobiet
• prace typu site-specific, tworzenie tzw. Miejsc Mocy w przestrzeni publicznej

Natomiast na wystawie zwieńczającej projekt zaprezentowane zostaną: wielkoformatowa instalacja, fotografia, ceramika oraz ołtarze do Czterech Kierunków. Stworzony przez nas świat będzie zapraszać do zanurzenia się w świat kobiecych opowieści, baśni, pieśni i lasu. Nakłaniać do odpoczynku i nabrania dystansu w stosunku do pędzącego świata, jak również do eksplorowania swojego najbliższego otoczenia, wchodzenia w kontakt z przyrodą i tradycją. Chcemy za jej pomocą zachęcać do skupienia i rozpoznania tego co nam służy, a co blokuje naszą energię. Naszym celem jest stworzenie wystawy całościowej, w którą można dosłownie wejść, dotknąć, zostać nawet na kilka godzin i eksplorować.

Aby zbudować wystawę w zgodzie z naszymi założeniami i otworzyć warsztaty dla miejscowej społeczności, potrzebujemy:

1. Materiały do pracy (drewno do budowy instalacji, elementy złączne, tkaniny i włókna, liny i sznury, klisze fotograficzne i ich wywołanie, podobrazia, farby, papier, narzędzia)
2. Transport ( benzyna, dojazd na miejsce pobytu i poruszanie się po okolicy w celu odwiedzenia Kobiet Mocy, muzeów i bibliotek)
3. Ubezpieczenie OC dla instruktorów i opiekunów ( które chroni od odpowiedzialności w przypadku szkód na osobie lub mieniu, podczas prowadzenia warsztatów)
4. Druk dokumentacji z działań w przestrzeni i wywołanie fotografii artystycznych na wystawę

Chcemy się podzielić najcenniejszym co mamy – naszymi pracami.

Dlatego przygotowałyśmyy trzy kategorie nagród:

1. SZTUKA – znajdziesz w niej wybór naszych prac
2. PRZYPINKI – wpinka metalowa w formie znaczka 2,5 x 2,5 cm z nadrukiem soczewkowym autorstwa Zuzanny Litawińskiej
3. BEZINTERESOWNE WSPARCIE – jeśli chcesz nas wspomóc bardziej charytatywnie, przygotowaliśmy dwa rodzaje cegiełek na kwotę 70 zł i 100 zł, które przekażemy Ci w formie symbolicznego podziękowania

Nasza praktyka artystyczna oraz przyjaźń trwają od wielu lat i mimo, że na co dzień jako malarki działamy osobno to nasze zainteresowania są bardzo podobne. Wszystko co robimy jest ściśle związane z mitami, baśniami, pierwotnymi wierzeniami i rytuałami oraz naturą. Wystawa, będzie odzwierciedleniem tych zainteresowań i przybliżeniem publiczności tematów takich jak poszukiwanie siebie, psychologia głębi i procesu, równowaga, szacunek do przyrody i czerpanie z niej inspiracji. Projekt ten kiełkował w nas już od początku pandemii. Czas ten uzmysłowił nam, jak ważne jest poczucie wspólnoty, ale też umiejętność bycia samemu ze sobą, czy potrafimy zachowywać higienę umysłu, oraz ile w tym wszystkim znaczy kontakt z naturą. Wystawa, którą stworzymy ma mówić właśnie o tych rzeczach, chcemy żeby był to wielogłos, dlatego tak ważne jest dla nas wspólne działanie, połączenie naszych energii. Nie ma jednego dobrego sposobu na życie, każdy musi odkryć swój, swoją MAŚĆ.

Zuzanna Litawińska, w 2018 roku ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, w 2019 roku realizowała projekt stypendialny Babski dofinansowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ramach projektu zbierała historie prywatne, opowieści lokalne, pieśni i baśnie opowiadane przez kobiety z terenów wiejskich. Podsumowaniem projektu była multimedialna wystawa łącząca elementy symboliczne z życiem codziennym. Od 2019 roku działa w grupie Worazu, w której tworzy scenografię do spektaklu Butoh (taniec Wojciech Matejko, muzyka Rafał Iwański). Wybuch pandemii skłonił ją do wyjazdu na wieś, na Podkarpacie gdzie tworzy, remontuje stary, drewniany dom, uczy się lokalnych pieśni oraz pogłębia wiedzę i kontakt z roślinami. 

Aleksandra Szczodry, malarka, doktorka sztuki (2019). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2019). W swojej twórczości porusza temat kondycji duchowej kobiety we współczesnym świecie. Jako zwolenniczka metod głębokiej transformacji, bada istotę skupienia na rozwoju wewnętrznym jednostki i poznawania siebie poprzez praktyki duchowe, pracę z mitami i energiami żywiołów. Jej prace były prezentowane m.in. w Galerii A.I.R. w Nowym Jorku (USA), w Zbrojowni Sztuki w Gdańsku, Galerii Saint-Luc w Liège (Belgia), Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej ‘Elektrownia’ w Radomiu, Galerii Salon Akademii w Warszawie, Płockiej Galerii Sztuki, Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu, O’Flaherty’ Gallery w Nowym Yorku (USA). Ostatni projekt w Mexico City (luty 2023) organizowany przez Her Clique z NYC pt.: ‘When gender becomes home’ prezentował prace, które są spojrzeniem młodego pokolenia z Europy Środkowo-Wschodniej na kwestie ciała, seksualności oraz tożsamości. Mieszka i tworzy w Warszawie, inspirują ją teorie psychologiczne oraz odkrycia archeologiczne Mariji Gimbutas. 

Tytułowa MAŚĆ może wywoływać różne skojarzenia, od aptekarza skrupulatnie odmierzającego składniki w sterylnym wnętrzu, do starej wiedźmy ucierającej zioła w pradawnym moździerzu. Może odnieść się do leczniczej mazi, którą nakładamy na swoje ciało, gdy coś nam dolega lub do magicznej substancji, jak ta, dzięki której Małgorzata z powieści Bułhakowa poleciała na bal. W końcu „maść” może odnosić się też do koloru skóry, czy futra, pobudzając refleksję na temat przynależności do gatunku, rasy czy grupy społecznej. Projekt MAŚĆ eksploruje i łączy te skojarzenia.

Axis mundi wystawy będzie kopuła o średnicy 3 i wysokości około 2 metrów. Zrobiona z mocnej drewnianej konstrukcji i utkana z różnego typu materiałów, włókien, piór i sieci. Dookoła niej chcemy umieścić 4 ołtarze odnoszące się do 4 kierunków świata, 4 żywiołów. Ustawiona w centralnym punkcie instalacja będzie niczym domek Baby-Jagi w środku lasu. Kopuła inspirowana jest jaskinią, gniazdami, kryjówką dziecięcą, do jej wnętrza będzie można wejść i odpocząć, wyciszyć się, odciąć od zewnętrznego świata. Kształtem będzie nawiązywać również do szałasu potu, rytualnej przestrzeni w obrzędowości Indian Ameryki Północnej, u których szałas potu symbolizuje łono Matki Ziemi. Ceremonia szałasu potu jest powrotem i połączeniem się z Matką Ziemią, chcemy przenieść elementy tego rytuału do wnętrza galerii. Szałas potu jest sytuacją społeczną, podczas której siedzi się w kręgu, a jednocześnie każdy uczestnik przeżywa swoją własną podróż indywidualnie.

Wielość znaczeń tożsama dla symbolu jest bardzo istotna w tym projekcie, zależy nam zarówno na tym, żeby pogłębiać wiedzę i świadomość odnośnie symboli funkcjonujących w różnych kulturach i tradycjach jak i na odkrywaniu tych charakterystycznych dla regionu, w którym będziemy pracować. Konceptualnie wystawa ma odzwierciedlać konstrukcję świata, w którym obecnie żyjemy, wymianę i przenikanie się, oraz eklektyzm duchowy i materialny, ale jednak ze świadomością tego jak jest u nas, a jak jest za tzw.„płotem”.

Dodatkowo stworzone przez nas ołtarze będą złożone z wypalanej gliny, kamieni, różnych przedmiotów nawiązujących do danego kierunku. Podczas rezydencji wraz z kobietami, które wezmą udział w naszym projekcie będziemy eksplorować przestrzeń symboli, opowieści i tworzenia się lokalnych mitów, na podstawie tych doświadczeń stworzymy ołtarze z Ustki, należące do tej przestrzeni.

Jako artystkom, kobietom, osobom niezamężnym i nieposiadającym dzieci, oraz niejednokrotnie zmieniającym w swoim życiu miejsce, czy kraj zamieszkania, towarzyszy nam poczucie inności, niedopasowania oraz konieczność zaakceptowania tego faktu, a co za tym idzie, znalezienia bezpiecznej przestrzeni przede wszystkim w sobie. Nasza instalacja ma być tego emanacją. Ma zachęcać ludzi do samoobserwacji i bycia obecnym, do refleksji nad tym kim naprawdę jestem i czego potrzebuję by znaleźć życiowy balans i spokój, bez usilnego wpisywania się w społeczne normy.

Jeśli masz pytania i chcesz się z nami skontaktować,

to najlepiej przez wiadomość na naszym profilu

@projekt.masc INSTAGRAM

lub

[email protected]

[email protected] 

* Zrzutka jest prowadzona z wyłączeniem udziału BGSW w Słupsku, która nie ponosi żadnej odpowiedzialności za prowadzenie zrzutki. Wystawa zrealizowana pod auspicjami BGSW nie jest finansowana z przychodów ze zrzutki.