Moim marzeniem jest zrealizować ten projekt. A dzięki Tobie może mi się to udać! Jestem osobą niepełnosprawną ruchowo ale mam prawo marzyć i żyć tak jak każdy. Bo mimo tego, że jesteśmy różni wciąż pozostajemy równi wobec świata. Projekt "Usłysz , czarno - biała opowieść o życiu" to fotografie rozwojowe. Ich bohaterami są drzewa będące piękną metaforą człowieka.

Fotografie „Usłysz, czarno biała opowieść o życiu” zostały stworzone po to by poprzez swoją własną historię ukrytą między drzewami w sposób metaforyczny zainspirować innych do podjęcia działania, które rodzi zmianę. Obrazy zapraszają do refleksji w celu indywidualnego wglądu Pomagają również w ćwiczeniu uważności. Budowaniu własnej, świadomej tożsamości

i odkrywaniu siebie na nowo.

Dla kogo są fotografie „Usłysz, czarno - biała opowieść o życiu”?

Zestaw fotografii Usłysz jest skierowany przede wszystkim do osób :

- niepełnosprawnych ruchowo oraz ich rodzin,

- coachów, trenerów, pedagogów, terapeutów.

Ale również dla każdego kto nosi w sobie potrzebę zatrzymania, zanurzenia się w naturze.

I jest gotowy do szukania w sobie własnych odpowiedzi na ważne pytania.

Tworząc i wydając ten zestaw fotografii chciałabym zwrócić szczególną uwagę na osoby niepełnosprawnei słabsze. Chciałabym pokazać, że pomimo ograniczeń, które w sobie nosimy możemy poprzez obraz wyrażać siebie tak jak potrafimy we własnym tempie. Fotografia pomaga w opowiedzeniu swojej historii. Daje słowa, budzi wspomnienia, otwiera oczy. rozluźnia napięte palce, uspokaja. Ale "Usłysz" to głos nie tylko osób niepełnosprawnych ale też ich bliskich, którzy codziennie towarzyszą nam w tej drodze. Oni również mogą znaleźć zrozumienie i siłe w obrazie. Jestem również coraz bliżej rozwiązania aby fotografie były dostępne dla osób słabowidzących i niewidomych. Będą miały mieć okazję dotkąć i poczuć obraz.

Dlaczego mój przekaz ma formę fotografii ?

Ponieważ jak powiedział Terry Barett „zdjęcie najlepiej w sposób całościowy odzwierciedla chwile momenty i okruchy rzeczywistości składające się na życie utrwalając je na zawsze.

W jednym momencie zamykając czas, który możemy oglądać nieprzerywanie, niczym ziarenko piasku zatopione w bursztynie”.

W fotografowaniu wspaniałe jest to, że wizjer aparatu nigdy nie jest pusty gdyż zawesze wypełnia go materia świata zewnętrznego. Odsłaniając jego prawdziwe i nie zakłamane oblicze. W fotografowaniu drzew urzekł mnie ich sposób trwania, wolność, spokój, a jednocześnie ruch w rytm wiatru. Mój podziw dla nich oraz jakiś rodzaj niedookreślonego połączenia z nimi spowodowały, że stały się dla mnie najbardziej odpowiednim obiektem, który utożsamiam ze sobą. Ze swoim ciałem, wnętrzem i kształtem. Drzewa – zamknęłam je w świadomy sposób w ramach obrazu tworzącego fotografie. Gdyż za każdym razem kiedy patrzę na zdjęcie ja jako odbiorca decyduję o jego charakterze i nadaje mu swojego znaczenia. Wkładam w zdjęcie swoje słowa, myśli i emocje. Dzięki temu fotografia jak pisze Agata Czajkowska w swojej książce „Fototerapia Fotografia w pracy nauczyciela pedagoga i terapeuty” staje się oknem na życie, lustrem, w którym mogę zobaczyć siebie”.

Znaczenie czarno – białej fotografii

Tworząc fotografie „Usłysz, czarno – biała opowieść o życiu” celowo zdecydowałam się na wyeliminowanie złożoności kolorów. Ze względu na moje doświadczenia życiowe ostatnich lat. Ponieważ właśnie brak koloru doskonale je oddaje.Ponadto w świecie zdominowanym przez kolor, fotografia czarno-biała stanowi odświeżające przeżycie dla oka i umysłu. Barwa czarno - biała sprawia, że dłużej zatrzymujemy wzrok na fotografii. A dzięki temu, że kolor nie przyciąga naszej uwagi, możemy w pełni skupić się na tym, co przedstawia zdjęcie. Zobaczyć jego szczegóły, niuanse światła i cienia. Dokonywać analizy obrazu na różnych płaszczyznach Dodatkowo czarno - biały obraz daje wrażenie bliskości odbiorcy z oglądanym obiektem przedstawionym na fotografii. Możemy go niemalże dotknąć wzrokowo. Zobaczyć kontrast, fakturę, linię, czy kontur. Możliwość zaobserwowania tych wszystkich szczegółów na fotografii budzi ciekawość oraz zachwyt widza.

Doprowadza do zbudowania relacji pomiędzy oglądanym obrazem i jego odbiorcą, a przez to do poszukiwania znaczeń

i kontemplacji fotografii.

„Jeżeli nie jesteś zdolny widzieć więcej ponadto co widzialne, nie możesz zobaczyć niczego”. - Ruth Bernhard

Pomóż mi proszę w końcu pewnie stanąć na nogi mimo ograniczeń. Daj głos tym, którzy chcą być usłyszani, akceptowani i niezależni bo w każdym z nas pod ograniczeniami ciała jest ogromna chęć życia, samodzielności, marzeń bez potrzeby współczucia czy litości. Usłysz moją czarno - białą opowieść o życiu.

.