To będzie wspaniała wyprawa!

Planowana od dwóch lat ciągle odkładana, najpierw Covid Nas pokonał, wszystkich, zniszczone zdrowie na pół roku, smutny czas, lepiej zapomnieć, zdrowie wróciło ale rachunki nie zapłaciły się same, już nie szyję , nie mam na czym, firmy nie ma, pandemia skutecznie położyła niejeden biznes, nasz też, niestety ale co tam!

Covid odszedł, przyszła moja zmora, guz w nodze, uszkodzony nerw, operacja, guz wycięty ale już na jego miejscu jakieś parszystwo i znowu! Wszystko jak zwykle kręci się wokół kasy, rehabilitacja, konsultacje, wizyty, ortezy najlepiej na już na teraz, prywatnie, NFZ mówi że wszystko jako ubezpieczona mam za darmo! Trzeba tylko zaczekać! Tak z rok albo dwa! No to teraz siedzieć i czekać aż samo się wyleczy? No wiadomo że nie bo stracę nogę, prywatnie…za tłuste pieniądze które mamy, zarobione, jak człowiek normalnie zarabia tak i my tylko że wszystko wokół tej głupiej nogi teraz się kręci a Nasz wyjazd? Nasz wyjazd choćby nie wiem co musi się odbyć.

To ma być czas mój i dwóch córek które rosną i ciągle słyszą : nie jedziemy, nie ma kasy, bo byliśmy chorzy, bo musieliśmy pchać w firmę która itak upadła bo teraz moja noga.

Na jedzenie jest, na leczenie jest, na mieszkanie jest ale siedząc ciągle w tym na co musi być, mocno zapomina się o tym co jest najważniejsze, te więzi które gdzieś w tych rachunkach giną, dzieci niby nic nie mówią, niby nic nie wiedzą ale siedzą obok Nas i stają się odrębnym ciałem które czeka w kolejce na swój czas.

Bez sensu.

Wiec wymyśliłam, nazbieramy sobie na ten wyjazd, dziewczyny dzielnie przystały na propozycje wykonywania drobnych prac w sąsiedztwie😊 możemy wyprowadzić psa, zrobić zakupy, umyć okna, pograbić trawnik i wszystko co zmieści się w dziecięcych rękach z nadzorem Mamy która oczywiście weźmie na siebie ile uniesie😊chętnie też przyjmiemy używane rzeczy które przydadzą się w górach, codzienne ubrania mamy, ale w góry trzeba czasami ciut więcej więc wierzchnie na 134 i 152 przeciwdeszczowe na zmianę, a może jakieś worki śpiworki walają się w szafie? Może jakieś karimaty i inne górskie graty😊? termos? plecaki? Pomyślcie😊

Moja kondycja no cóż…dojdę tam gdzie dam radę, nie chce wymawiać się kolejny raz jak nie brakiem kasy to bólem, bez sensu, leczenie itak muszę kontynuować, rehabilitacje też, nie wiem ile będę w stanie pokonać tej trasy ale bardzo się postaram, to dziewczyny które zaraz nie będą chciały spędzać czasu z Mamą a czuje że się trochę zgubiłyśmy w ostatnim czasie, gdzieś nam umknęła bliskość, szczerość, spontaniczność i głupkowata radość bo ciągle jestem zajęta młodszym rodzeństwem lub leczeniem wiec tak, to ma być Nasz czas, wierze że odnajdziemy siebie na łonie natury a Szlak Beskidzki ma ponad 500 km i choć na pewno nie zrobimy całego to choć krótkie odcinki między rehabilitacją i moim leczeniem damy radę ! wierzę w to bardzo!

To nie jest zbiórka na leczenie😊 to zbiórka na wyprawę która mam nadzieje pomoże Nam pozostać blisko z sobą a nie obok siebie. Tyle ile uzbieramy na pracach po sąsiedzku tyle uzbieramy ale gdyby ktoś chciał Nas wesprzeć to będzie Nam bardzo bardzo miło!

PS.Ten ustawiony milion do uzbierania to żart:) ale fajnie wygląda:)

Serdecznie pozdrawiamy

 Mama Monia, Kasia 10 lat i Jagoda 8 lat.