Cześć, jestem Nikodem i niedawno wreszcie udało mi się powiedzieć najbliższym, że choć urodziłem się w złym ciele, tak naprawdę jestem chłopakiem.

I chociaż wszystko poszło dobrze, zaakceptowano mnie, to wciąż nie mamy żadnych środków, abym mógł rozpocząć tranzycję.

Zmagam się z dysforią już od wielu lat, ale ona nigdy nie niknie całkowicie, wiem, że potrzebuję pomocy.

Robi się coraz gorzej, trafiłem ostatnio do szpitala psychiatrycznego po próbie samobójczej, nie potrafię wytrzymać ze sobą. Mama martwi się o mnie, ale jesteśmy w trudnej sytuacji finansowej i nie jest w stanie mi pomóc.

Wiem, że dłużej tak nie wytrzymam, nie radzę sobie, znowu mam ataki paniki, które jakiś czas temu ustały i wydawało mi się, że nie wrócą. Przez mój głos, moją budowę ciała, kształt mojej twarzy boję się wejść do sklepu.

Mam wrażenie, że z każdym dniem mam coraz mniej siły, żeby walczyć, kiedy czuję, że wciąż przegrywam.

Koszty tranzycji mnie przerastają:

Uzyskanie opinii - 750 zł

Badania dodatkowe: badanie kariotypu - 400zł, badanie poziomu hormonów płciowych - 100zł, rezonans głowy - 400 zł, EEG - 100 zł

Lekarz prowadzący - 1000 zł

No i sam testosteron - około 70 zł za miesiąc

Nie jestem nawet w stanie obliczyć dokładnych kosztów, nie wiem, ile wizyt mnie czeka, jakie dodatkowe badania jeszcze będę musiał zrobić.

Dlatego liczy się dla mnie każda, najmniejsza kwota. Dziękuję Wam wszystkim za pomoc i wsparcie.

To znaczy dla mnie więcej, niż jestem w stanie wyrazić słowami.