Hej, tu Lucek!

Jestem 10 miesięcznym pieskiem który nie widzi od urodzenia....

Radzę sobie świetnie- rzadko już na coś wpadam jeśli znam teren, często się przytulam, no i trochę niszczę różne rzeczy kiedy zostaje sam w domu...potrzebuję ciągłej uwagi, pewnie przez to, że bez możliwosci powyglądania sobie przez okno czuje się niepewnie...ale co jest najważniejsze- kocham moich ludzi taka samo mocno jak oni mnie. Nie wiem jak to jest widzieć, ale gdy pojawiła się szansa na przywrócenie wzroku chociaż w jednym oku, moi ludzie od razu zapisali mnie na operację. Szanse są duże bo aż 90 % ! Wyobrażacie sobie tak duże szanse wygranej "szóstki" w totka? Tak. To dla mnie taka możliwa wygrana. Operacja niestety nie jest tania. Bardzo logiczne, w końcu to niesamowicie niesamowita rzecz- przywrócenie wzroku ! Prawie tak samo niesamowita jak te kaczuszkowe przekąski i boki od pizzy które tak uwielbiam! Mniam.

Myślę, że fajnie by było poczuć się w końcu pewnie na spacerze... teraz gdy słyszę szczek w oddali chowam się za moimi ludźmi. Sami wiecie... jest to traumatyczne kiedy 35 kilogramowy piesek boi się szczekającego yorka. Ależ oczywiście nie mam nic do yorków! Absolutnie. Chciałbym się ładnie przywitać, zapytać jak leci , i poszedłbym dumnie i szczęśliwie dalej.

W imieniu swoim, i w imieniu moich 3 najważniejszych ludzi w życiu- proszę Was o wsparcie. To szansa na JESZCZE lepsze długie życie z dodatkowym zmysłem.

Szczerze szczekuję! Tzn . - dziękuję! Hau!