Czasem moja głowa wyłącza się na sekundę, by dalej myśleć o wszystkich psach, które muszę uratować!

Wczoraj niestety świat ponownie zawalił mi się na głowę. Odebrałam telefon i po dwóch minutach wiedziałam, że muszę działać. Że pomimo bólu i łez ( nie, jeszcze nie przywykłam do okrucieństwa, które spotyka zwierzęta) szybko muszę znaleźć w sobie siły i ratować te małe życia, póki jest szansa.

Szczeniaki żyjące z mamą w starym wychodku, upodlone i porzucone przez człowieka.

Chowają się przed światem i chcą być niewidoczne. Żyją, by tylko przetrwać każdy dzień.

ZOBACZCIE FILM: https://www.facebook.com/RaBarbarowyTymczas/videos/571599473795058/

Nie mija kilka chwil, a pojawia się informacja o suni, która mieszka ze szczeniakami w lisiej norze. Nie jest zabezpieczona, maluchom i kruchej mamie grozi niebezpieczeństwo.

Bez chwila wahania zgodziłam się zabrać mamusię i trzynaście maluchów do Poznania, nie mając żadnego zaplecza w postaci domów, pieniędzy.

Ludzie o wielkich serduchach zaproponowali ciepły kącik w domach tymczasowych. Ja muszę zadbać o resztę, jedzonko ( maluszki muszą jeść 5-6 razy dziennie), odrobaczenia, szczepienia.

Powiem szczerze. Bez Waszego wsparcia nie dam rady. Nie kupię karmy, nie zapłacę weterynarza.

Proszę chociaż o 5 zł od każdego i udźwignę ten ciężar, przywrócę godność maluchom, które przecież zasługują na piękne życie. Podarujmy im je wspólnie.