Jak odmówić? Kiedy serce pęka…Inaczej być nie mogło trzeba było pomóc.

Dziś już nasza oficjalnie otrzymała imię Migotka.

Trafiła pod nasza opiekę dokładnie w Dzień Kota. Trasa ponad 300 km w jedną stronę ale udało się mamy ją, jest bezpieczna zaopiekowana weterynaryjnie. Ma cieplutko, brzuszek najedzony, leczenie wdrążone oby z dnia na dzień było tylko lepiej. Na obecną chwile wiemy, że oczko powinno udać się uratować ale nie chcemy nic zapeszać zobaczymy jak zareaguje na leki.

Oprócz Migotki pod opieką mamy jeszcze kilka innych kocich futer wśród nich jeden leczony na FIP, który jest już przy końcówce terapii. Staramy się jak możemy pomagać ale często z braku środków za wiele nie zdziałamy jako prywatne DT chociaż uważam, że i tak bardzo dużo robimy jak na osoby w pojedynkę. Zawsze najważniejsze jest dla nas jedzenie i zdrowie wszystkich podopiecznych a niestety bardzo często bez pomocy dobrych ludzi zwyczajnie nie damy rady.

Potrzebujemy pilnie karmy, żwirku oraz środków na opłacenie leczenia i innych niezbędnych rzeczy byśmy mogły dalej pomagać. Ostatnio zakupiliśmy klatkę by móc wyłapywać kociaki, które nie zawsze dadzą sobie dobrowolnie pomóc a wymagają tego bardzo.

Robi co możemy ale mamy ciężki czas.Wszystko ostatnio skupiało się na walce ze zbiórką na Fipowego kitka a wiemy,że reszta też potrzebuje i musimy zapewnić im jedzonko i cała resztę.Mamy koty,które obecnie nie maja szczęścia w adopcjach siedzą u nas miesiącami a utrzymywać i kochać trzeba jak każdego  innego.Są też dzikuski, które oswajamy w naszych domach mają miejsce nigdy nie rezygnujemy z pomocy jeśli tylko będziemy mogli i mieli miejsce zawsze pomożemy.