Zbliżają się Mikołajki. Z tej okazji już po raz piąty (!) mam nadzieję, że wspólnymi siłami dołożymy się do paczek mikołajkowych dla dzieci uchodźców, które przygotowuje Centrum Wolontariatu w Lublinie. Akcji Mikołajkowej czas start!

Zbieramy na kredki ołówkowe 12-kolorowe i bloki rysunkowe. Potrzeba ich – uwaga – aż 800 sztuk. Dlaczego?

Dotychczas robiliśmy paczki dla dzieci mieszkających w ośrodkach w Bezwoli, Kolonii Horbów i Białej Podlaskiej. W tym roku Centrum Wolontariatu podjęło decyzję, aby z paczkami w ramach akcji „Koń-Wół Świętego Mikołaja” dotrzeć do dzieci w innych przygranicznych miejscach, m.in. w Białymstoku i Przemyślu. Tam przebywają te rodziny, które od wielu tygodni oficjalnie i legalnie starają się o azyl. Dzieci nie do końca wiedzą, co się dzieje, są wrzucone w zupełnie nową rzeczywistość. Dlatego nie można ich zostawić. Ile ich jest? Ile powinno być paczek? Możemy tylko szacować, bo właściwie codziennie się ona zmienia. Póki co stanęło na liczbie 800 dzieci

Zastanawiałam się, czy nie powinniśmy w gronie tych około dwustu osób, które w poprzednich latach wpłacały pieniądze na konto i dawały do puszki, pozostać przy paczkach dla dzieci z tych trzech ośrodków, żeby paczki były bardziej „wypasione”. Uznałam jednak, że winą czy zasługą dziecka nie jest to, czy akurat udało mu się wcześniej znaleźć w Polsce i mieszkać od miesięcy w ośrodku dla cudzoziemców, czy trafić tu w tym najbardziej gorącym i najtrudniejszym „przygranicznym” czasie. Dlatego – choć symbolicznie – prezenty powinny być dla nich wszystkich, dużych i małych, takie same.

Moja rodzina, przyjaciele, koleżanki i koledzy z pracy oraz znajomi naszą Akcję Mikołajkową znają od czterech lat. Pamiętacie, że zaczynaliśmy w 2017 roku od zrzutki na piłeczki kauczukowe i batoniki Princessa (koniecznie kokosowe)? Grono tych, którzy dokładali te symboliczne 20 zł lub więcej i którzy mi prywatnie zaufali zrobiło się tak duże, że w tym przedmikołajkowym czasie przez kilka dni tylko liczyłam, sumowałam, wydzwaniałam do hurtowni, prosiłam, tłumaczyłam i często płakałam ze wzruszenia.

Ale tegoroczna zbiórka będzie nieco inna, niż w latach ubiegłych. Tym razem założyłam oficjalną zrzutkę internetową, żeby było łatwiej i szybciej. Wiele osób pisało do mnie, abym podawała nr konta obcym ludziom itp. – ja chciałam i uważam, że siła naszej akcji tkwiła w tym, że robimy ją w takim znajomym, przyjacielskim, rodzinnym gronie, że ta akcja robi nas w jakimś sensie wspólnotą. Bardzo się cieszyłam, gdy każdemu z Was mogłam za wpłatę na konto lub do puszki podziękować osobiście/na profilu FB. Jednak dla wielu przejrzystość akcji jest także, co rozumiem, bardzo ważna, dlatego w tym roku zrzutka jest TU. I po raz piąty proszę Was o symboliczne 20 zł na naszą akcję.

Wierzę, że każdego z nas stać na te 20 zł, że można raz zrezygnować z obiadu na mieście, paczki papierosów czy dwóch kolorowych magazynów i zrobić ten dobry uczynek. Nie proszę o więcej, bo wierzę, że kilkaset osób zechce dołączyć i szybko uda się uzbierać potrzebna kwotę. Jeśli nie – pozostałe pieniądze dołożę sama (pokrywam też prowizje portalu). Jednocześnie wiem (i z góry dziękuję), że jest stałe grono osób, które rokrocznie przelewało mi znacznie większe kwoty – i za nie też bardzo dziękuję, to bardzo ważne.

Macie prawo dokonywać wpłat anonimowo, ale jeśli zdradzicie swoje imię i nazwisko (albo napiszecie do mnie na priv, że zrobiliście wpłatę), to będzie dla mnie zaszczyt móc Wam podziękować na FB lub osobiście i pamiętać o Waszej życzliwości.

Zbieramy do środy 1 grudnia. Kredki i bloki rysunkowe – dzięki uprzejmości i duuużej zniżce Hurtowni KODI w Lublinie – już czekają na odbiór. Jeśli uda się uzbierać więcej złotówek, kupimy słodycze.

Dziękuję Wam, że po raz piąty wspólnie możemy robić Dobro.

Agnieszka Krawiec

Fot. arch. z poprzednich lat z zajęć wolontariuszy CW w ośrodkach dla cudzoziemców i z finału akcji.