Hej, to jest Tadeusz. Kot, który zmienił moje życie.

Tadeusza spotkałam korzystając z wyczekanego, wrześniowego urlopu. Mała, biało-szara, kulejąca bida, snująca się pomiędzy leżakami, prosząca o coś co zjedzenia. Z uwagi na brak siły, bardzo łagodne usposobienie i kłopot z łapką Tadeusz był przeganiany przez inne koty, stał się też turystyczną "zabawką" dzieci, które z uwagi na jego kontuzję chętnie woziły go w wózkach młodszego rodzeństwa, zawijały w ręczniki, przenosiły, tuliły, podrzucały...kociak był tym wyczerpany. Po żebraniu wokół leżaków zwykle krył się skulony pod krzakiem obok naszego domku i tam czekał na posiłek, który zawsze mu przynosiłam. Był przerażony i zupełnie nie rozumiał tego, co się dzieje. Jak później określono jego wiek - miał około 3 miesięcy. Czas mijał, kotów, czekających na zainteresowanie było tak wiele, a mój wypoczynek przerodził się w dokarmianie każdego kociego, spotkanego pyszczka i opiekę nad Tadeuszem. Wiedziałam, że muszę też postarać się nawiązać kontakt z kimś, kto jest w stanie pomóc mi w obcym kraju.

Nie mogłam wyjechać bez podjęcia takiej próby...

Znalazłam.

I tu zaczyna się klucz do tego, o co każdego z Was czytających tę historię - proszę.

Skontaktowałam się z organizacją zajmującą się pomocą zwierzętom z przecudownymi Leen oraz Nathalie.

Oto link do ich organizacji https://www.hope4strays.org/

To Oni zapalili iskierkę nadziei, że będąc w obcym kraju nie ma rzeczy niemożliwych, gdy tylko chce się nieść pomoc.

To osoby o pięknych sercach. Ale wiadomo - Oni także ponoszą koszty.

Tadeusz jest już u Nich (kochana Nathalie przyjechała po Niego), ale z uwagi na to, że chcę Tadeusza adoptować i stał się on moim kotem - opłacam wszystko ze swojej kieszeni. Został wyleczony, już nie kuleje, dostał witaminy i suplementy, przeszedł kwarantannę. Ma już także książeczkę, paszport, odrobaczenie, pierwsze szczepienie. Jest po testach (tittertest). Czekamy teraz na kastrację i kolejne doszczepienie, a także na urzędowy dokument, który potrzebny będzie do lotu, informujący, że kot jest zdrowy i wolny od wścieklizny... oczywiście koszta niebagatelne. Opłacam ponadto miesięczne utrzymanie Tadeusza (karma oraz leki) i staram się także pomóc fundacji w miarę moich możliwości.

Przede mną sprowadzenie Tadeusza do Polski. Lot jest bardzo kosztowny, zwłaszcza, że nie może podróżować sam. Staraliśmy się znaleźć tzw. "wolontariusza lotu" ale u nas w Polsce nie jest to powszechne i trzeba będzie opłacić transport z własnej kieszeni.

Dziękuję każdemu, kto przeczytał tę niewielką cząstkę historii Tadeusza.

Każda nawet najmniejsza wpłata ucieszy moje serce i przybliży mnie do spotkania z Tadeuszem, a także zwyczajnie pomoże mi pomóc Jemu.

Poniżej kilka zdjęć. Bardziej szczegółowe dokumenty typu potwierdzenia wpłat czy też screeny rozmów z wyszczególnieniem kosztów pokrytych i tych do pokrycia na życzenie podeślę, proszę tylko o kontakt.

W dniu 15 listopada 2022 otrzymaliśmy oficjalny dokument, który świadczy o jego szczepieniach, o tym, ze jest zdrowy oraz pozwoli Tadeuszowi na podróż do Polski…a ta możliwa będzie już po połowie stycznia…czyli coraz do niej bliżej…