Od 8 miesięcy cztery owczarki podhalańskie tkwią zamknięte w kojcu, zdane na osobę, która się ich boi.

Życie zmieniło się w wegetację w lutym 2024, bo to wtedy ich opiekun trafił do szpitala. Niestety mężczyzna zmarł.

Od tamtej chwili psy przebywają w dwóch kojcach (nie były wypuszczane od lutego). Jeden z kojców widzicie na zdjęciu. Psy żyją we własnych odchodach, w moczu, w gnoju, w smrodzie. Krewna mężczyzny się ich boi i nie jest w stanie zrobić dla nich więcej, niż tylko je karmić (chlebem z wodą).

Kilka dni temu o ich istnieniu dowiedziały się zaprzyjaźnione działaczki prozwierzęce. Oczywiście posprzątały psom i zapewniły im normalne jedzenie, ale to pomoc doraźna. Dziewczyny ustaliły, że jest tam chęć do zrzeczenia się psów, dlatego zwróciły się do nas z prośbą o przyjęcie chociaż jednego z nich.

Przyjmiemy dwa, bo doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, jak trudno będzie znaleźć im jakiekolwiek miejsce, a co dopiero takie, w którym zostaną zaopiekowane z należytą dbałością.

To nie była łatwa decyzja. Doskonale wiemy, że będzie nam trudno na wiele różnych sposobów. Nadchodząca zima nie ułatwi sprawy.

Napisałam to wszystko, żebyście mieli ogląd na sytuację. Psy trafią pod naszą opiekę niezależnie od Waszego zaangażowania - podkreślam to, bo to trudna opowieść i nie chcę, żeby ktoś poczuł, że gramy na jego emocjach. To nie nasz styl.

Lista wydatków, które na pewno czekają nas na starcie: morfologia i biochemia x2, USG x2, odrobaczenie x2, szczepienia x2, zabezpieczenie przed kleszczami x2, karma hipoalergiczna (objawy alergii, ciężko stwierdzić, czy spożywczej). Pewnie ktoś z Was będzie chciał mieć w tej misji swój udział. Trochę Was już znamy i wiemy, że podzielacie nasze wartości. Stąd ta zbiórka.

Dziękujemy serdecznie. Zrobimy to razem, jak zawsze!