Dlaczego zawsze my?

Takie pytanie zadawać możemy sobie wszyscy w naszej rodzinie od 2013 roku. Wrzesień 2013 moja mama usłysza od lekarza bezduszne słowa :,, Niestety męża nie da się uratować. Musi Pani wszystko załatwić w zakładzie pogrzebowym. Ma głębokie zapalenie mózgu, oprszyczkowe zapalenie mózgu. Przeszedł ciężkie zapalenie opon mózgowych niestety połowa mózgu jest już jak gąbka. Gorączka śmiertelna 44 stopnie. Niestety.,, Tyle usłysza mama o tacie kiedy ciężko zachorował. Nasz tata który zawsze o nas dbał. Niczego nam nie brakowało. Ciężko pracował od rana do nocy. W międzyczasie otwierał własną firmę żeby żyło nam się jeszcze lepiej i zapewnić nam dobra przyszłość i możliwość nauki. Niestety. Los tego nie chciał. Tatę dało się uratować. Wspaniały profesor obudził go..... Jednak jego mózg, zachowanie i życie wróciło do etapu nastolatka i zyskaliśmy nowego brata a mama syna...Jest pod nasza opieką . Pozbieraliśmy się. Mama dostała marną rente i zasiłek opiekuńczy pod warunkiem że nie pójdzie do pracy. Jednak jak to moja mama. Nie dała się nigdy, to co dostawała to marne grosze,ale dorabiała na chalupnictwie . Radziła sobie a nawet jeszcze pomagała mi starszej córce i młodszej siostrze. Na utrzymaniu ma jeszcze naszą najmłodsza siostrzyczkę 12 letnia... Kiedy naprawdę zaczynało świecić słońce po burzy nagle w lipcu tego roku przeszło tornado... Diagnoza mamy. Złośliwy rak odbytnicy. Płacz. Zgrzyt zębami. Strach. Szybkie badania diagnozy. Nie jest dobrze. Mama trafiła na oddział Onkologii w Gliwicach. Starają się ją ratować... 1.5 miesiąca będzie tam. Walczy dostając najcięższa chemię i jednocześnie radioterapię i to nie jest dla niej najgorsze. Najbardziej się martwi nie o siebie a wszystkich w domu.... Jak sobie poradzą z marna renta, jak siostra sobie poradzi. Za co będą żyć skoro ona nie może dorobić. Za co leki dla taty czy dla niej do szpitala... Staram się pomóc. Jak tylko umiem. Mogę pójść na dwa etaty jednak ja w domu mam jeszcze dwójkę malutkich dzieci, które potrzebują jeszcze widzieć mamę nie tylko tatę. Siostra również się stara jak może żeby było lepiej. Jednak to wszystko za mało. Najmłodszej siostry najbardziej mi żal, ale patrząc jaka jest twarda ona ja też mam siłę. O co proszę? O to, abym mogła mamie napisać że ma skupić się na leczeniu i wyjściu z tego, że rachunki w domu są zapłacone. Tata ma wykupione leki, siostrze mogę kupić buty jeśli się jej rozwala. O to żeby się nie martwiła że jak zadzwoni że coś jest potrzebne ja musze pożyczac żeby to kupić. Będę mogła dać jej maście, tabletki i pomoc przy skutkach ciężkiej chemii i radioterpii. Żeby jak wyjdzie że szpitala mogła odpocząć po ciężkim czasie a nie martwić się czy ma co włożyć do garnka albo jak uzbierać na wycieczkę dla córki w szkole... Zawsze starała się sama zarobić. Nigdy nie prosiła się o pieniądze. Sama nie raz pomagała i do dzis nawet że szpitala nam pomaga. Nas również nauczyła ze nie ma nic za darmo. Jednak ja czy moje siostry nie damy rady pracować na dwa etaty. Mamy jeszcze swoje rodziny które trzeba utrzymać i chociaż chwilkę czasu z nimi spędzić.

Proszę tylko o to żebym nie musiała myśleć co miesiąc czy wystarczy nam tylko wypłata mojego męża do życia żeby swoją oddać mamie... A wiem że mama wtedy czuje się jeszcze gorzej, bo wie że wtedy jej wnuki mają mniej a ona nie może nic z tym zrobić. Chcę żeby walczyła jak lew że spokojem ducha, bo przecież nastawienie, wiara i spokój to już nawet 40% szans na wygraną prawda? Proszę o spokój ducha dla najlepszej mamy, babci, żony i przyjaciółki, która sama całe życie pomagała? Żeby moja córka dumnie szła z babcią za rączkę do pierwszej klasy z tytą tak jak sobie wymarzyła... Mama dopiero ma 45 lat.Zrobimy wszystko by ją ratować ale sami nie damy rady dlatego prosimy o pomoc🙏🙏🙏🙏🙏