Potrzebujemy pomocy. Nie ma dnia, w którym ktoś nie podesłałby nam zwierzęcia, które potrzebuje domu – psa, kota, konia, czy krowy. Argumentując często tym, że u nas są już krowy, są już konie, są już koty i kozy i że takie kolejne zwierzątko niewiele potrzebuje przecież. Pojawia się często złość i rozczarowanie, kiedy odmawiamy pomocy. Na naszym utrzymaniu jest 500 zwierząt. Uratowanie zwierzaka to szczęśliwy początek nowego, lepszego życia, ale trzeba pamiętać, że w Przystani Ocalenie miejsce znajdują zwierzęta, których nikt nie chciał, które nie miały szansy na szczęśliwą starość. Zazwyczaj spowodowane to jest ich wiekiem i stanem zdrowia. Biorąc żywą istotę, adoptując ją, bierzemy za nią odpowiedzialność do końca życia. Trzeba leczyć, odżywić, zapewnić wszystko, czego potrzebuje. Niewiele osób o tym pamięta, że to ocalone życie dużo kosztuje, w codziennym rozrachunku. Zawsze staramy się mieć na uwadze to, czy aby nasze już ocalone zwierzęta nie ucierpią na ratowaniu nowego, czy wystarczy na utrzymanie kolejnego zwierzaka, dlatego tak często odmawiamy pomocy. Nasze psy i koty ostatnio sporo chorują. Dla staruszków nie ma dobrej pory roku. Latem dokuczają upały, jesienią i zimą stawy, a poza tym wszystkim, nasze zwierzęta uskarżają się na jedną dolegliwość – STAROŚĆ, a ta jest nieprzewidywalna. Nigdy nie wiadomo, kiedy zaatakuje znienacka i zacznie dokuczać, a to słabą odpornością, a to zaserwuje jakiegoś guza, a to osłabi stawy. Nasze psy i koty najczęściej przychodzą do nas na późną starość. I to często pierwsze miejsce, gdzie mają pełną miskę, gdzie jest ciepło i gdzie człowiek troszczy się, zamiast przeganiać, czy krzyczeć. Życie jakie prowadziły przez wiele lat, mocno odbija się na ich zdrowiu. Ostatnio rachunki za leczenie, zaczęły nas przerastać. Kiedy ma się pod opieką tyle starych i schorowanych zwierząt nie da się oszczędzać na ich wyżywieniu, czy leczeniu. Muszą dostawać dobre pożywienie, muszą być wszystkie leczone, muszą mieć zapewnioną specjalistyczną opiekę. Nie da się też przewidzieć wszystkiego. Niestety nikt nie choruje wedle grafiku, nikt nie ustawia się w kolejce –„ w tym miesiącu choruję ja, w przyszłym dopiero Ty” Ostatnie miesiące są pełne chorób, słabszych dni i wizyt w klinikach. Jesteśmy mocno zadłużeni.