Witam Darczyńców Zwierząt pod moją opieką.

Panterka przez pięć lat cieszyła się dobrym zdrowiem wspierana enzymami trzustkowymi, karmą przeznaczoną dla tego typu schorzeń, suplementami trawiennymi. W ostatnich tygodniach jej organizm podupadał. Panterka nie miała apetytu, jednak wspierana kroplówkami, dokarmianiem, funkcjonowała bez głodu, bólu, przesypiając większość dnia.

Kiedy zaczęło ją boleć, a głównie wtedy kiedy dostawała wymuszony posiłek, bez którego umarłaby z głodu, wspólnie z lekarzem weterynarii uznałyśmy, że to już ten moment, ażeby pozwolić jej odejść do krainy szczęścia i spokoju, gdzie już nic boleć nie będzie. Przeżyła 16 lat.

Panterka była pierwszym kotem (po śmierci mojej cudownej sunii, mieszańca owczarka niemieckiego), która trafiła do mnie wprost z mojej wycieraczki w bloku. Pytałam sąsiadów, kto jest jej opiekunem, ale wszyscy rozkładali ręce.

Kiedyś się spotkamy moja Droga, ale wpierw muszę przeżyć zwierzęta pod moją opieką. Nie będzie nudno z taką gromadą.

Umarł też Iduś, kocur w typie kota leśnego, który trafił do mnie z wirusem białaczki i po drugim zabiegu wycięcia guzka mięsaka. Żył suplementowany jeszcze 1,5 roku, zanim jego funkcje życiowe wyraźnie się pogorszyły, z dnia na dzień.

Kochanym był kotem, zazdrosnym i nie dającym nic koło siebie zrobić.

Miał długą sierść, i żeby ją wyczesywać musiałam to robić podstępnie. Dawaliśmy radę. Nie poddawałam się, a on wybaczał mi wpadki wskakując mi na kolana.

Umarł kocur Lilo. Zwykły dachowiec, ale z charakteru podobny do Ragdolla.

Jego nerki przestały funkcjonować i jak zwykle w takich schorzeniach dostawał kroplówki, suplementy. Jednak jego organizm poddał się dosyć szybko, bo po zaledwie 2 miesiącach od pierwszych symptomów choroby. Jego wyniki krwi, a zwłaszcza kreatynina i mocznik, szybowały bardzo w górę. Lilo miał zaledwie 8 lat.

Umarła też Lala, śliczna kocia dziewczynka, której opiekunka zmarła w szpitalu, a ja ją i jeszcze jej dwie siostry zabrałam do siebie. Lala miała wirusa białaczki. Żyła u mnie 2 lata, ale kiedy przestała jeść poszłyśmy do lekarza weterynarii. Morfologia była w stanie krytycznym. Leczenie nie przynosiło żadnych rezultatów, wyniki wciąż się pogorszały. To była taka cudna dziewczynka. Piękna i delikatna. Jej siostry są identyczne z charakteru, choć inne z wyglądu.