Droga po lepsze jutro...

Tak to się zaczęło - nasz wojownik Vittorio!

Wiadomość dla kobiety, że zostanie matką, to największa radość, jakiej może doznać. Na początku ciąża przebiegała pomyślnie, wręcz książkowo. W 30 tygodniu ciąży, podczas standardowych badań, lekarz stwierdził torbiele w mózgu dziecka. Uspokoił nas i powiedział, że takie torbiele wchłaniają się. Widząc mój niepokój, skierował mnie na badanie prenatalne...

Po około tygodniu, pojechaliśmy na badanie prenatalne. Lekarz badał nas i badał. Nie będąc nigdy na takim badaniu, nie wiedziałam czemu to trwa tak długo!

Pani Doktor, po zakończeniu badania rzekła: "Nie mam dla Was dobrych wieści".

Okazało się, że syn ma wadę wrodzoną serca: zwężenie ujścia tętniczego oraz kardiomiopatia.

Poród musiał odbyć się w 36 tygodniu ciąży, przez cesarskie cięcie, ze względu na stan dziecka. Zaraz po porodzie, Vittorio trafił na zabieg balonoplastyki.

Po operacji stan naszego synka był krytyczny. Niewydolność oddechowo - krążeniowa, brak pracy wątroby i nerek oraz wylew 3/4 stopnia, wodogłowie

.

I co dalej?

Po 3 miesiącach, na oddziale intensywnej terapii, trafiliśmy w końcu do domku. Nasze szczęście nie trwało zbyt długo. Vittorio musiał trafić na oddział neurochirurgiczny, gdyż wodogłowie pogłębiało się.

Uff! Po zabiegu! Chyba wszystko jest już dobrze?

Po operacji stan naszego synka był krytyczny. Niewydolność oddechowo - krążeniowa, brak pracy wątroby i nerek oraz wylew 3/4 stopnia, wodogłowie

.

I co dalej?

Po 3 miesiącach, na oddziale intensywnej terapii, trafiliśmy w końcu do domku. Nasze szczęście nie trwało zbyt długo. Vittorio musiał trafić na oddział neurochirurgiczny, gdyż wodogłowie pogłębiało się.

Uff! Po zabiegu! Chyba wszystko jest już dobrze?

.

Nasze Szczęście

Na chwilę obecną, Vittorio jest pod stałą opieką specjalistów takich jak: kardiolog, neurolog, neurochirug, gastrolog, okulista.

W przyszłości (oby nie!) może nas czekać przeszczep - na razie serce jeszcze walczy.

Vittoro dzisiaj ma 11 lat. Uczęszcza na rehabilitację ruchową, nadal ma słabe napięcie mięśniowe, lecz sam potrafi chodzić. Jak twierdzą inni, całkiem nieźle sobie radzi. To mały cud!

Chodzimy na zajęcia logopedyczne, ponieważ Vitek nie mówi, tylko gaworzy, rehabilitacje ruchową, integrację sensoryczna i do psychologa.

Naszym marzeniem jest, by synuś w przyszłości stał się samodzielny. Dużo pracy i wysiłku przed nami. Jako, że najskuteczniejszym działaniem są turnusy, chcielibyśmy na nie jeździć minimum 2 razy w roku.

Aktualnie Vittorio jest po kolejnej operacji serca która odbyła się 12.03.2024 była to ciężka 9 godzinna operacja, która polegała na przeszczepie zastawek w sercu metoda ross-konno. Na szczęście operacja się udała i Vittorio wraca do zdrowia . Mieliśmy długą rekonwalescencję przez co niestety sprawność ruchowa znów się pogorszyła, do tego doszły częstsze ataki padaczki i tu też częstsze wizyty u neurologa.

Każdy kolejny dzień dla nas to walka o lepsze jutro. Dlatego zwracamy się z prośbą o pomoc, aby Vittorio w przyszłości chodź trochę stał się samodzielny.